Duurzame financiering, dat is het thema van het Civil Power-congres voor vermogensfondsen en goede doelen. Beide voelen de urgentie te stoppen met de aanvragencarrousel voor kortlopende projecten. Als eerste zal Kansfonds spreken over het belang van meerjarige, vrij besteedbare financiering. Locatie: De Duif, Prinsengracht Amsterdam, 13:30-17:30 uur. Aanmelden kan vanaf 1 oktober. Graag tot ziens!

Hij haalde veel geld op voor de komst van een Nationaal Holocaust Museum in Amsterdam. Marc Noyons over de kunst van het fondsenwerven. Zijn onderneming, Marc Noyons & partners (omzet € 350.000, 3 vaste medewerkers plus een flexibele schil), heeft een indrukwekkend trackrecord. Een andere 'capital campaign', voor het Werelderfgoedcentrum Waddenzee, leverde € 43,7 mln op. Hij omschrijft zijn aanpak als 'simpel, transparant en bewezen effectief'. Een sterk team en een goed verhaal helpen daarbij.

Nederland kampt met een wooncrisis. Het woningtekort groeit: van 370.000 medio 2023 naar 900.000 eind 2030. Bovendien besteden ruim 1 miljoen huishoudens een groot deel van hun bruto-inkomen aan huur. Daarnaast dreigen bouwplannen van de overheid in de soep te lopen en met de val van Kabinet-Rutte IV is het twijfelachtig of de huren van middensegment woningen worden gereguleerd. Hoe zorgen we dat iedereen in Nederland betaalbaar kan wonen? In de essaybundel ‘De nieuwe polder’ zetten Bart Hartman en Karin Laglas hun oplossing uiteen.

Hoe kunnen fondsen scherp blijven in wat ze doen en hoe ze het doen? Deze actuele en relevante vraag is uitgangspunt van een analyse van de hand van filantropie-expert Rien van Gendt, auteur van het recente handboek 'Filantropie terug naar de tekentafel. Een toekomstagenda voor fondsen'. Van Gendt adstrueert zijn analyse met twee casussen: de ene over de Bernard van Leer Foundation; de andere inzake GSRD Foundation, die zich inzet voor economische onafhankelijkheid van mensen in de marge van de samenleving.

Ir. Han A. Schuringa jr. bundelde zijn beste columns die hij 15 jaar lang wekelijks schreef voor De Dikke Blauwe. Het resultaat: “Schuringa Totaal Los” een bloemlezing uitgegeven door Walburg Pers met 165 van zijn beste cursiefjes. Het is een hilarisch baldadige en ontnuchterende inkijk geworden in onze filantropiesector in de periode 2006-2020, want de ingenieur heeft een bloedhekel aan mooi- en dikdoenerij, haantjesgedrag, plucheklevers, moraalridders, eendagsvliegen en napraters in Het Land van Goed Doen. De 165 columns in Schuringa Totaal Los zetten onze filantropie een gezonde lachspiegel voor. De cultstatus onder Schuringa’s nog immer fanatieke aanhang is niet alleen gebouwd op diens raillerende persoonlijkheid, maar ook op zijn barok-scabreuze schrijfstijl die door kenners wordt gekarakteriseerd als “de verbale aanrandingen van een begenadigd stilist en geboren oproerkraaier.” In deze editie van DDB Journaal geven we u vast een voorproefje.