In deze eerste van een serie bijdragen houden wij een pleidooi voor een terugkeer naar governance in de filantropiesector zoals die ooit bedoeld was: het inrichten van toezicht en relevante checks & balances zodat bestuurders zich eenvoudig en helder aan alle stakeholders kunnen verantwoorden. Op dit moment is governance vooral verworden tot een compliance-race to the bottom: niet het “toezien op”, maar vooral het “voldoen aan”, is thans de norm. Het moet eens stoppen met eindeloze afvink-lijsten als het Pavlov-antwoord op al dan niet vermeende problemen. Die datapornografie - waaraan de sector gedwongen wordt ijverig mee te werken - heeft nog maar heel weinig te maken met goed bestuur of toezicht, maar alles met angst en systemisch wantrouwen.