nl
Op het eerste gezicht een leuk idee: een Wall of Fame met een maatschappelijk verantwoord randje. Maar bij nadere bestudering van de muur valt op dat er wel erg veel in de versukkeling geraakte BN-ers opstaan, die wel wat publiciteit kunnen gebruiken. Wat beoogt de Stichting Nederland Positief eigenlijk met haar Wall of Fame? Stichting Nederland Positief-directeur Christian Houkes: "Ons unieke initiatief heeft als doel om in Nederland een plek te creëren waar mensen inspiratie op kunnen doen, gestimuleerd worden om zelf ook een steentje bij te dragen aan de maatschappij. Bijvoorbeeld als vrijwilliger. De Gemeente Amsterdam ondersteunt de muur. Zelf zien we de Wall of Fame ook als potentiële toeristische trekpleister."
Vraagtekens
De eerste BN-ers op de muur zijn geselecteerd door het stichtingsbestuur. Tussen de bekende Nederlanders onder andere namen als Majoor Bosshardt, Ronnie Tober, Emile Ratelband en Willibrord Frequin. Daarnaast figureren ook Job Cohen en Johan Cruijff op de muur. De BN-ers hebben gemeen dat ze zich inzetten voor goede- en maatschappelijke doelen. Houkes: "Bij iemand als Emile Ratelband zullen sommigen wel hun vraagtekens zetten, maar hij heeft maatschappelijk goed werk verricht door de duizenden mensen die hij gemotiveerd heeft. Overigens is het de bedoeling dat het Nederlandse publiek bij de volgende ronde via onze website kan gaan stemmen welke BN-ers er op de Wall of Fame moeten komen."
Ijdelheid
Meer aandacht voor het werk van goede doelen is prima. Maar in hoeverre is dat ook echt de primaire doelstelling van Stichting Nederland Positief? Een rondje Google leert dat Christian Houkes, die zich societyreporter noemt, wel erg veel initiatiefjes van de grond heeft getild waarbij BN-ers betrokken zijn, en hij prominent op foto's figureert in zijn beste pak. In internetfora wordt bovendien gewaarschuwd voor Houkes, die een ‘spoor van vernieling' zou hebben achtergelaten en nogal vaak in de KvK-registers figureert. Daarnaast heeft Houkes zich in het verleden geafficheerd met beroepspias en aandachtstrekker Johan Vlemmix. Deze Vlemmix noemde zich bij die gelegenheden Minister van Feest, terwijl Houkes zich opwierp als Staatssecretaris van Societyzaken. Serieus is anders.
Onze voorzichtige conclusie: Houkes lijkt zijn initiatieven vooral te zien als bruikbaar vehikel om zichzelf als publiek persoon te profileren. Of de goede doelen sector bij dergelijke ijdelheid nou direct gebaat is?
Meer informatie op: www.nederlandpositief.nl
