Waar zijn ze, die millennials?

door Sophie Jansen
 
Tijdens de vernissage van Geven in Nederland afgelopen donderdag 20 april, was ook een aantal studenten vertegenwoordigd. Sophie Jansen, Student Master of Science in het Cultuurmanagement aan de Universiteit Antwerpen, was er ook. Zij werkt momenteel aan haar afstudeeronderzoek naar het animo onder major donors om online te geven en om via een crowdfundingplatform te geven. Sophie schreef een verslag over de vernissage:
 
Eén ding viel me onmiddellijk op afgelopen donderdag (20 april) tijdens de vernissage van ‘Geven in Nederland 2017’: de dertigminners waren zwaar in de minderheid. Ik schat het aantal op 20, tegenover zo’n 280 gasten die de dertig al (lang) gepasseerd zijn. Waar waren de studenten, startende fondsenwervers en andere potentieel geïnteresseerde ‘millenials’?

Lag het aan de toegangsprijs? Is wetenschap niet sexy genoeg? Of is filantropie een onderwerp dat de millenials niet aanspreekt? Je zou het laatste haast denken, na de uiteenzetting van prof. dr. René Bekkers over de afnemende prosociale waarden in onze samenleving.
 
Toch geloof ik daar niet in. Vanwege mijn cultuurachtergrond kan ik geen uitspraken doen over de gehele filantropische sector, maar ik weet wel dat de scripties over fondsenwerving de laatste jaren als paddenstoelen uit de grond schieten. Dit komt mede doordat binnen verschillende (universitaire) (kunst)opleidingen inmiddels aandacht wordt besteed aan crowdfunding, mecenaat en externe financiering in het algemeen. Ook op de development afdelingen van de grote Nederlandse kunstinstellingen zijn genoeg jonge medewerkers te vinden.
 
Waarom waren deze jongeren de 20e dan niet aanwezig? Waarschijnlijk omdat het voor hun werk niet uitmaakt hoeveel de gemiddelde Nederlander jaarlijks spendeert aan goede doelen. De uitkomsten van het onderzoek zullen weinig directe gevolgen hebben voor hun dagelijkse werkzaamheden. Met de fondsenwervingsstrategie van de organisatie zullen zij zich wellicht (nog) niet bezighouden. Voor studenten zijn de gepresenteerde cijfers (die belangrijke doch vrij algemene trends beschrijven) vaak slechts het startpunt van of een aanvulling op het onderzoek naar een veel specifieker en meer afgebakend onderwerp. Dit maakt de drempel een ticket te kopen voor de presentatie van de cijfers en een borrel met mensen waarmee het zonder ingang misschien lastig babbelen is, hoog. Ik kan me voorstellen dat dezelfde drempel geldt voor junior fondsenwervers en hun organisaties.
 
Een gemiste kans dus, want de (onderzoeks)specialisaties en de blik van jongeren op de sector kunnen de ‘Dag van de Filantropie’ juist tot een interessant forum maken. Zij belichten onderwerpen die raken aan filantropie vanuit zeer verschillende disciplines en gezichtspunten. Zij denken in diversiteit. Dat hun netwerk waarschijnlijk nog niet zo breed is, ze nog geen euro geworven hebben in hun leven en nog nooit een salesgesprek hebben gevoerd, wil niet zeggen dat hun werk in sommige gevallen niet kan leiden tot informatie waarvan de sector niet op de hoogte is en tot ideeën over hoe de sector een stap vooruit zou kunnen doen. Zo heb ik uitvoerig met major donors en sponsormanagers gesproken in een rol die me toestond andere vragen te stellen dan een fondsenwerver en dus ook andere antwoorden te krijgen. Ook zij werken graag mee wanneer het de vooruitgang van de sector betaamt.
 
Ik ben het er dan ook niet mee eens dat (ik hoorde het iemand tijdens de borrel zeggen) ‘wetenschappers eigenlijk geen fondsenwervende adviezen moeten geven’. Als de sector echt wil innoveren (en hier was toch iedereen het over eens!?), moeten onderzoek en creativiteit juist gestimuleerd worden. Men moet actief samenwerken met de wetenschap om onderzoek zo relevant mogelijk te maken. Even weg van wat al jaren goed werkt en daarom al jaren op dezelfde manier gebeurt. Onderzoekers, studenten, starters en andere jongeren zijn als geen ander in staat om creatief te denken en (goedkoop) onderzoek te doen naar onderwerpen die te tijdrovend zijn voor een development afdeling, of nog teveel klinken als toekomstmuziek.
 
Ik roep dan ook op om jongeren actief en op een andere manier dan als ‘jonge mecenas’ te betrekken bij de filantropische sector en de ‘Dag van de Filantropie’ in het bijzonder. Ik denk alleen al aan het instellen van een (scriptie)prijs voor de beste scriptie of het meest vernieuwende idee op het gebied van filantropie. Zo wordt de ‘Dag van de Filantropie’ de meer diepgaande discussie- en uitwisselingsplek waar – denk ik - jong en oud op zitten te wachten.