In het NRC een interview met DDB Columnist Mirjam Vossen. Ze promoveerde afgelopen dinsdag op de stelling dat schrijvende journalisten een eenzijdig beeld geven van armoede in ontwikkelingslanden.
Schrijvende journalisten, zo stelt Vossen in haar proefschrift Framing Global Poverty, geven een fout beeld van armoede: dat van uitzichtloze stilstand. ‘Het beeld dat de meeste Europeanen hebben van ontwikkelingslanden is meestal ingekleurd door honger, ziekte, droogte en andere ellende. Veel mensen hebben bovendien twijfels over het nut van ontwikkelingssamenwerking: ze vinden dat we moeten helpen, maar ze denken tegelijkertijd dat het niet veel uithaalt.’
‘Antenne staat uit voor dingen die fout gaan’
Ze betreurt dat het draagvlak voor ontwikkelingshulp krimpt. Wil zij dat veranderen, en is dat wel haar rol als onderzoeker? ‘Nee, je mag van mij vinden wat je wil over ontwikkelingshulp, maar het moet wel gebaseerd zijn op een wereldbeeld dat klopt.’ Ze pleit wel voor een andere, constructief journalistieke benadering. Journalisten moeten niet alleen over problemen schrijven, maar ook over positieve verandering. Vossen: ‘Ik ben zelf ook journalist, ik weet hoe het werkt: je antenne staat uit voor de dingen die fout gaan. Maar je moet verantwoordelijkheid nemen voor het wereldbeeld dat je meegeeft. Iets meer aandacht schenken aan de oplossingen zou beter zijn. De journalistiek laat gewoon een verhaal liggen.’
nl
