Vlees en vis

Op 28 september vond een seminar plaats onder de titel From charity to social enterprise. Nu moeten seminars altijd een prikkelende titel hebben, maar ze kunnen ook een lichte weerzin oproepen. Het is tegenwoordig 'social enterprise' voor en na. Overal moet een verdienmodel onder. Dat is hip en hot. Wie die gedachte niet omarmt, is ouderwetsch en verstaat de tekenen des tijds niet: filantropie is 'so two seconds ago'...
Maar waar ligt de waarheid in dat ultrabrede spectrum tussen investeren met uitsluitend een financieel rendement als doel en schenken aan een maatschappelijk doel zonder (zicht of hoop op) een financiële bonus?
Het antwoord: overal, want er is behoefte aan alle financieringsvormen. Ook binnen filantropische instellingen zelf. Als er een verdienmodel onder kan: prima! Maar er zijn ook maatschappelijke projecten en innovaties die zo risicovol zijn, dat traditionele financiers er hun handen niet aan willen branden. Waar zouden al die hippe en hotte social enterprises zijn als niet die ouderwetsche filantropie zorgde voor startkapitaal? Of, zoals dat in perfect versluierend jargon heet 'angel money' of 'seed capital', en, minder versluierend: first loss capital?
Het is dus niet of-of, maar en-en. Een filantropische organisatie kans soms opereren als een social enterprise, soms als een charity. Beide entiteiten dragen elk met eigen sterkten bij aan een betere wereld. Diversiteit in financieringsvormen moeten we koesteren.