Vermogensfondsen en transparantie

Het is dit jaar voor de tweede keer dat vermogensfondsen in een eigen categorie mogen meedingen naar de Transparant Prijs voor het beste jaarverslag. Na de zuinige start van vorig jaar valt het aantal inschrijvingen ook nu weer tegen. En dat is jammer, maar ook wel enigszins te duiden. Openbare verantwoording is immers een heikel onderwerp in kringen van vermogensfondsen. Anders dan bij fondsenwervende goede doelen, die met publiek geworven geld werken, voelen veel vermogensfondsen zich nog vooral private fondsengevers die extern geen rekenschap hoeven af te leggen. Accountability is in deze redenering dus meer iets voor ontvangers, dan voor gevers. Daar valt veel op af te dingen. Om te beginnen is er natuurlijk de verplichting tot - zij het vederlichte vorm van - accountability in ruil voor de fiscaal begeerlijke ANBI-status. Maar belangrijker is misschien nog het argument dat de toekomstige voorzitter van de koepel van vermogensfondsen FIN, Rien van Gendt, oppert: een vrijwillig gevoelde plicht tot verantwoording. Meer een grondhouding dus. Omdat die hopelijk dwingt tot kritische introspectie en - daar draait het om - tot verhoging van de maatschappelijke impact van de gever. Een gedachtengang die de genomineerde Mondriaan Stichting, Oranje Fonds en Sluyterman van Loo al in de praktijk hebben gebracht. Mogen nog vele grantmakers volgen op hun lichtend pad.

5, hoofdredacteur