Uit de wachtkamer graag!

Hoe groot is ons maatschappelijk kapitaal? Die vraag hoorde je nergens in de door de landelijke politiek gegijzelde gemeenteraadsverkiezingen. Links- of rechtsom zullen de gemeenten majeure bezuinigingen op hun uitgaven moeten doorvoeren. Daar helpt geen kaasschaaf meer aan. Als wij het niveau van publieke voorzieningen en de kwaliteit van leven in dorp en stad op peil willen houden, zal de vraag naar private financiering ervan exponentieel toenemen. Ik blijf mij er daarom over verbazen dat bij geen enkele politicus - lokaal noch nationaal - zelfs maar een begin van beleidsvisie gloort op het ontsluiten, faciliteren en involveren van onze maatschappelijke slagkracht, uitgedrukt in geld, kennis en tijd. Het wordt daarom hoog tijd dat onze civil society zelf haar oude rol van actieve zelfredzaamheid weer krachtig oppakt. De filantropiesector, die burgerinitiatief traditioneel omzet in concrete en zichtbare actie tot maatschappelijke verbetering, zou daarbij het voortouw moeten nemen. De sectorbrede Agenda Filantropie kan daarbij een duidelijke rol spelen; het komende Civil Society Congres een moment en platform voor een gemeenschappelijk signaal aan de samenleving. Filantropie heeft te lang in de wachtkamer van de politiek gezeten, wachtend op een beurt die niet gaat komen. Gooi weg dat volgnummertje. Echte leiders in onze civil society en filantropie staan nu op. Ons maatschappelijk kapitaal is groter dan we denken.