nl
Maatschappelijke meeropbrengst
Maar behalve deze ‘maatschappelijke organisaties in de sport’, die ik een zeer warm hart toedraag, is ook duidelijk zichtbaar dat de sport zélf in een rap tempo aan het ‘vermaatschappelijken’ is. Natuurlijk: sport draait primair om zaken als competitie, beter worden en sportplezier – maar de potentiële maatschappelijke meeropbrengst is groot. Heel groot zelfs. Het verenigingsleven draagt bijvoorbeeld enorm bij aan cohesie in de samenleving. En tientallen sportbonden en honderden -verenigingen draaien programma’s met een sterke maatschappelijke insteek. Sport is natuurlijk niet de panacee voor alle maatschappelijke kwalen, maar kan wel een grote positieve invloed hebben. Zo ben ik bijvoorbeeld zelf trots op het programma dat mijn werkgever (NOC*NSF) draait rond de Olympische en Paralympische Spelen in de banlieus van Parijs.Geven en goed doen
Met die, groter wordende, waarde van sport wordt (particuliere) fondsenwerving steeds meer een wenkend perspectief voor veel sportorganisaties. Het brede belang is immers goed aantoonbaar. Natuurlijk, we hebben al het zeer succesvolle Fonds Gehandicaptensport en het nieuwe Nationaal Fonds voor de Sport, maar mijn voorspelling is dat nog meer sportorganisaties de ‘markt van geven en goed doen’ gaan betreden. En daar liggen onmiskenbaar kansen. De georganiseerde sport in Nederland heeft immers als ‘businessmodel’ nu nog een mix van sponsorinkomsten, afdracht van loterijen, contributies van leden, overheidssubsidies, entreekaartjes en horeca-revenuen. Op de ‘markt’ van fondsenwerving is de ‘reguliere’ sport echter nog niet of nauwelijks actief. Kansen dus. En u en ik weten hoe groot die (nog steeds groeiende) markt is.In ieder geval zal ik met liefde en plezier sport als maatschappelijk doel op de ‘markt van geven’ aanprijzen. Waarbij ik me besef dat dit een beetje een aanbeveling is in de categorie ‘wij van WC-eend…’. Waarvoor excuses natuurlijk!
Postscriptum: ik stop ermee…
Ik stop ermee. Niet met leven. Niet met mijn baan als algemeen directeur van NOC*NSF. Zo dramatisch is het niet. Nee, ik stop met mijn columns onder de noemer ‘Tweels Tweak’ in De Dikke Blauwe. Dat voelt wel raar. Sinds 2004 schrijf ik immers al voor De Dikke Blauwe en voorgangers/zustermagazines The Fundraiser, Filantropie Magazine/FM en Filanthropium. Dat schrijven deed ik voor u, lezer. Maar eerlijk is eerlijk – vooral ook voor mijzelf. Schrijven helpt om je gedachten te ordenen en op onderzoek uit te gaan. Een stimulerende bezigheid. Wat vind ik er eigenlijk zelf van?
Laat ik het hier bijhouden. Het is ‘gewoon’ tijd voor iets nieuws. Niet in de valkuil stappen waar momenteel enkele afscheidnemende Tweede Kamerleden in terecht zijn gekomen. Zij die lange afscheidsepistels rondsturen waarin ze hun eigen prestaties bezingen, als ware zij Thorbecke zelf. Laat ik dat niet doen. En voor wie mij wil blijven lezen: op de site van NOC*NSF schrijf ik columns over sport, in relatie tot de samenleving. En (commercial break!) ook mijn boek ‘Marktgericht, missiegedreven’ is nog steeds te koop. Het ga u goed.
Tweels Tweak wordt op persoonlijke titel geschreven door Marc van den Tweel. Van den Tweel is algemeen directeur van sportkoepel NOC*NSF en toezichthouder bij het Rijksmuseum van Oudheden, Sport- en congrescentrum Papendal en FREE Nature. Voorheen was hij algemeen directeur bij Natuurmonumenten en Ronald McDonald Kinderfonds en marketingdirecteur bij het Wereld Natuur Fonds. Hij schrijft en spreekt over ‘de marketing van idealen’.
Meer over goede doelen en de publieke zaak is te lezen in het boek Marktgericht, missiegedreven dat Marc van den Tweel schreef. Marktgericht, missiegedreven kost €19,99 en is verkrijgbaar via de boekhandel of in de webshop van Walburg Pers.
