Huys werd in 1999 correspondent in de Verenigde Staten met als standplaats New York en heeft ook Washington D.C. als standplaats gehad. Hij kent het land dus goed. Wat zou de Nederlandse filantropie kunnen leren van de Amerikaanse?
Huys: ‘Nederlanders zijn nuchtere en gulle gevers en eisen niet per se hun naam op de gevel van het Concertgebouw of het Rijksmuseum. Dat is mooi. Toch denk ik dat we in deze moeizame coronatijden, waarin de budgetten van goede doelen en de culturele sector achteruit hollen, er meer ruimte mag komen voor gulle gevers. Niet een verborgen hoekje met een naam achter het gordijn, maar voluit en in alle openheid, zodat hopelijk andere financieel draagkrachtigen zich laten inspireren tot ruimhartig geven aan goede doelen.’
Waarom zijn er geen Nederlandse miljardairs aangesloten bij The Giving Pledge van Gates en Buffet?
‘De Giving Pledge is toch vooral een Amerikaans initiatief met grote namen als Warren Buffet, Ted Turner en Bill Gates. Ze zijn open over de bedragen die ze geven en in de VS is het bovendien een morele plicht voor de allerrijksten om gul te doneren. In Nederland heerst toch vooral de moraal die ooit zo mooi werd samengevat door de Britse historicus Simon Schama in de titel van zijn weergaloos, historische meesterwerk The embarressment of Riches. Nederlanders verstoppen liefst hun rijkdom. Misschien geven ze wel geld, maar we weten het niet. Welk deel van het niet geringe vermogen van John de Mol gaat bijvoorbeeld op aan goede doelen?’
Tijdens Civil Power vieren we (opnieuw) de diversiteit van burgerinitiatieven. Die diversiteit wordt wel een graadmeter van de democratie genoemd. Hoe belangrijk gaat dat volgens jou worden in het post-coronatijdperk?
‘Meer dan ooit zijn burgers cruciaal voor goede doelen. Traditioneel zijn we vrijgevig, maar ook dat loopt de afgelopen jaren terug. Jammer genoeg ziet tachtig procent van de leden van de overkoepelende organisatie Goede Doelen Nederland de inkomsten teruglopen. Hopelijk kunnen mensen weer meer geactiveerd worden.’
Wat denk je: kan Civil Power doorgang vinden in onze nieuwe anderhalve metermaatschappij of moet je met je podiumgasten uitwijken naar een studio voor een online event?
‘Ik hoop dat de bijeenkomst door kan gaan, een gezelschap in een zaal is toch moeilijk te vervangen door een videoconferentie.’
Ben je zelf ook verbonden als donateur of vrijwilliger of bestuurder aan culturele of goede doelen of andere instellingen?
‘Zeker als donateur, niet als bestuurder.’
Zijn er maatschappelijke projecten die er voor jou uitspringen of die je aanspreken?
‘Ik denk dat we de komende tijd alles op alles moeten zetten om de klimaatopwarming effectief te bestrijden. Er is geen probleem met meer urgentie dan de vernietiging van onze aarde. Ook het coronavirus is daar een uitvloeisel van. Als we nu niet heel snel in de vijfde versnelling gaan, racen we voorbij aan het point of no return.’
Een van de hoofdgasten van Civil Power is Jeroen Dijsselbloem. Hij is onlangs voorzitter van Natuurmonumenten geworden en dat laat zien dat je als burger van dit land verschillende petten kan op hebben of opzetten: die van politicus, van ondernemer en ook van bestuurder van een burgerinitiatief. Welke vraag zou je Jeroen hierover in elk geval willen stellen?
‘Die vraag bewaar ik voor het moment dat we elkaar treffen tijden Civil Power.’
Mogen de deelnemers alvast met je meedenken over de vragen die zij zelf belangrijk vinden om gesteld te worden tijdens Civil Power?
‘Heel graag, niet voor niets heb ik jarenlang het televisieprogramma College Tour gepresenteerd waarin de studenten cruciaal waren voor het interview met mooie vragen. Ik roep iedereen op boeiende vragen in te sturen via info@lenthe.nl.’