Vooral doneren aan zichzelf
De organisatie die het meeste geld van hem kreeg in de afgelopen jaren was zijn eigen fonds: de Donald J. Trump Foundation. Uit belastinggegevens blijkt dat Trump tot 2008 5,5 miljoen aan de Foundation gaf en daarna niets meer. Wel kreeg het 9,3 miljoen van andere mensen. En wat deed Trump met dat geld? Hij gaf het vooral weer terug aan zichzelf. Zo werd de grootste gift van de Trump Foundation besteed aan de renovatie van een fontein bij Trump’s Plaza Hotel: 264.631 dollar. De kleinste gift betrof een donatie aan de Boy Scouts (padvinders) in 1989. Het ging om zeven dollar: het bedrag dat nodig was om je kind aan melden. Trumps zoon was toen elf. Ook betaalde de Foundation voor juridische bijstand voor Trumps bedrijven, zoals die van zijn eigen golf resort.
 
Voor Fahrenhold zijn artikel publiceerde, zond hij de anekdotes uit het stuk naar de campagneleiders van Trump met de vraag om te reageren. Die reageerden pas na publicatie met het statement: ‘Trump has personally donated tens of millions of dollars to charitable causes.’ Op de vraag of ze die giften wilden specificeren, kwam - niet geheel onverwacht - geen antwoord.
 
Niet weggeven, maar verdienen
Trump blijft echter volhouden dat hij een echte filantroop is. ‘I can remember a friend who asked me why I had so many charity events at my properties’, schreef hij. ‘I said to him, Because I can! It’s a great feeling, and it makes all the work that goes into acquiring all those beautiful properties and buildings worth it.’ Volgens The Post gaat dat echter uiteindelijk niet om het weggeven van geld, maar vooral over het verdienen ervan. Goede doelenorganisaties betalen Trump om gebruik te maken van zijn clubs en zalen voor fondsenwervingsgala’s. Zo betalen ze voor een avond in de Mar-a-Lago Club in Palm Beach, maar liefst 275.000 dollar. Kassa.
 
Vroeger was alles beter
Dat was ooit anders. In zijn vroege dagen als projectontwikkelaar, toen hij in New York een bekende verschijning was, maar elders nog niet, waren zijn donaties hoger en ook talrijker. In 1983 gaf hij bijvoorbeeld een miljoen aan het Manhattan Vietnam Veterans’ Memorial. Maar ook toen besteedde hij meer tijd aan het vinden van mensen die zijn goede doelen wilde steunen, dan dat hij dat zelf deed. ‘He wanted me to get as much money as I could from the contractors. And I was a good soldier, and so I went out and put the arm round them [saying], ‘I need you to buy a table at the United Cerebral Palsy gala', zegt Barbara Res, jarenlang werknemer van Trump. Ze werd door Trump op pad gestuurd naar bouwplaatsen vlak voor elk liefdadigheidsgala van zijn toenmalige vrouw Ivana. Uiteindelijk kwamen de bouwbedrijven over de brug. ‘They whined. And I pushed’, zegt Res.
 
The Art of The Deal
In 1987 kwam Trump met zijn boek The Art of The Deal. Een boek waar al op de eerste pagina melding wordt gemaakt van zijn vrijgevigheid. ‘I don’t do it for the money. I’ve got enough, more than I’ll ever need’, schreef Trump. In interviews vertelde hij dat de opbrengsten van het boek ook naar goede doelenorganisaties zouden gaan. ‘To the homeless, to Vietnam veterans, for aids, multiple sclerosis’, zei Trump tegen de New York Times. ‘Originally, I figured they’d get a couple of hundred thousand, but because of the success of ‘The Art of the Deal,’ they’ll get four or five million.’
 
Kaartjes voor het museum
Toen kwam in 1987 de Donald J. Trump Fondation. Het eerste dat hij deed, was zichzelf tot president van het fonds benoemen. Hij legde 144.050 dollar in. Vervolgens gebruikte hij honderd dollar van de Foundation om een lidmaatschap te bekostigen van het Metropolitan Museum of Art. In het eerste jaar stopte Trump 1,9 miljoen dollar in het fonds; de opbrengsten van zijn boeken The Art of The Deal en Trump, The Game. Hij was de enige, maar hij probeerde continu bijdragen van anderen te krijgen. ‘If you could ask your accountants to write a check to the Donald J. Trump Foundation, I will distribute the money in my name and yours and will let you have a list of the charities which benefitted’, schreef Trump aan bokser Mike Tyson in 1988, die hij met wat zakelijke adviezen had geholpen.
 
Grootste donatie ooit
In de jaren negentig ging het slecht met de financiën van Trump. Er werd dan ook in die beginjaren vrijwel niets gedoneerd. In 1995 kwam echter de bekendste donatie: die aan een parade in Manhattan om veteranen te eren tijdens het 50-jarige jubileum van het einde van de Tweede Wereldoorlog. Destijds repten de media over een gift van twee ton, maar recent zei een van de organisatoren dat dat bedrag veel hoger was, eerder vijf ton.
 
Belastingdienst op de hielen
Waarom er de afgelopen jaren op filantropisch gebied helemaal niets is gebeurd, is niet duidelijk. En als Trump zich niet kandidaat had gesteld voor het presidentschap, was het beeld van Trump als filantroop wellicht nog overeind gebleven ook. Dat schaadt overigens niet alleen zijn reputatie, maar ook zijn financiën. Want de Amerikaanse belastingdienst IRS is intussen ook wat dieper in de papieren gedoken. Zo kreeg Trump een boete van 2.500 dollar nadat The Washington Post bekendmaakte dat hij een politieke gift had gedaan met geld van de Foundation, iets dat strikt verboden is. En eerder deze maand moest Trump van het OM stoppen met het fondsenwerven voor de Foundation, nadat dezelfde krant bekendmaakte dat de Foundation fondsen probeerde te werven zonder dat te registeren. Het OM onderzoekt bovendien misbruik van de foundation door Trump. De ‘liefdadigheid’ van Trump krijgt vast dus nog een staartje.
Eén schrale troost is er echter wel voor de anti-filantroop: zijn opponente Hillary mag als aanmerkelijk guller te boek staan, maar haar samen met man Bill gerunde Clinton Foundation staat intussen ook in een kwade reuk. Zoals alles in de huidige verkiezingsstrijd...