Trots Op Filantropie?

Wat heeft Rita Verdonk en haar TON eigenlijk te maken met onze sector, zult u denken? Behalve het feit dat IJzeren Rita ontwikkelingssamenwerking helemaal aan het private initiatief wil overlaten (so much for human solidarity), speelde nog iets anders door mijn hoofd. Verdonk is een schoolvoorbeeld van het soort populisme waarvan ook op filantropie gerichte organisaties steeds meer last ondervinden. Het is die "we gaan het allemaal anders doen-aanpak", waarin alle "bureaucratie" en "frustrerende regeltjes" opzij worden gezet. In de zogenaamde nieuwe politiek worden alle intermediaire kanalen gewoon uitgeschakeld en kan het volk zijn wensen rechtstreeks bij de leider neerleggen. Die inventariseert dat allemaal voor de vorm en gaat vervolgens gewoon lekker zijn of haar one-trick-pony-ding doen. Populisme in de politiek is historisch gezien altijd al de bijl aan de wortel van elke democratie geweest. Populisme in goed doen geeft dezelfde kater: de praktijk blijkt altijd complexer en weerbarstiger dan gedacht; kosten worden er altijd ergens gemaakt en volhouden is maar aan weinigen gegeven. Als TON een fopspeen is, dan is TOF (Trots Op Filantropie) dat ook.