Politiek en overheid
Tomaten verdelen
30 november 2006
Opinie | Marjan Smeitink | Politiek en overheid
We constateerden het al eerder: in de verkiezingsprogramma's van de politieke partijen is nauwelijks aandacht voor filantropie. Maar hoe zit het met de partijen die de verkiezingen gewonnen hebben? Geert Wilders geeft er geen enkele blijk van dat hij zich bewust is van onze branche, ngo's of vrijwilligerswerk. De Christen Unie heeft een warm hart voor vrijwilligerswerk en wil gezinnen zelf de keuze geven over hoe zij hun gezin organiseren. In de praktijk: moeder blijft vaker thuis en heeft daardoor meer tijd voor mantelzorg en ander vrijwilligerswerk. De grootste winnaar, de SP, bepleit vooral een grotere overheidsregie en goedkope voorzieningen voor de basis. De SP is beducht voor de invloed van de markt (in handen van ‘de rijken' of ‘de elite') die onze maatschappij dreigt te ontmenselijken. Alle macht aan de basis en de gemeenschap. Dat is positief voor vrijwilligers, maar anderzijds stelt de SP zich sterk teweer tegen het opbouwen van grote vermogens, alweer door de ‘rijken'. Het SP-programma laat zich hier nog tamelijk genuanceerd over uit, maar bijdragen aan een opinie-forum doen het ergste vrezen. In reacties op grote giften van rijke Amerikanen aan goede doelen blijken Marx en Lenin nog volop te leven. ‘Uitbuiters', ‘kapitalistische uitzuigers van de onderklasse', ‘rijke stinkerds die over lijken gaan,' enzovoorts. De enkeling die positief is over filantropische rijken, wordt onmiddellijk terechtgewezen. Dat wordt nog wat, voor onze sector, als de grote tomaten straks flink zullen slinken.