Unconditional Cash Transfers: armen zijn nog geen armen van geest…

DDB-Expert ‘Ontwikkeling’ en columnist Henk van Stokkom schreef eerder al een zeer prikkelende column onder de titel Dr. Phil: You never solve money problems with money! In de onderhavige bijdrage komt Van Stokkom nog even terug op deze volgens hem gekoesterde misvatting: dat dat we meestal denken dat geld geven niet helpt. Nooit. Nergens. Van Stokkom: en laat dat nou niet kloppen. 
 
FWIW61^[1] Bij iedere koffiepauze was er een zinnig gesprek.
Hij had altijd een goed onderbouwd standpunt. Niet altijd het mijne, maar hij had er een helder en doordacht verhaal bij.
Hij was stratenmaker en deed onze oprit.
Toen ik voorzichtig eens wilde informeren was hij me al voor.
Hij was jong en had geen zin om te studeren. Zij was jong en plotseling in verwachting. Kan gebeuren. Dan maar aan de slag in het bedrijf van schoonpapa. Zo was het gegaan.
Naderhand had hij er wel eens spijt van gehad. Niet van die zwangerschap maar van dat niet studeren.
Maar zo was het begin jaren vijftig gegaan.
Inmiddels was het iemand die zijn zaak goed doordacht had en financieel ging het ook goed kreeg ik de indruk.
Iemand waar een erfenis of een loterijprijs niet verkwanseld zou worden.
 
Bij Unconditional Cash Transfers denken we te weinig aan onze wereld in de jaren vijftig of nog langer geleden. Toen jonge mensen van de lagere school aan het werk gingen. Slim of niet slim. Er was gewoon geen geld of geen traditie van studeren in de familie.
 
Bij geld geven aan mensen die geen geld of goederen hebben denken we aan ‘armen’. Dat vertalen we naar ‘armen van geest’ die in onze wereld al of niet bewust langs de straat zwerven als dak- of thuisloze. Of naar mensen met een ‘vlekje’ zeg maar. Een verslaving of een moeilijk temperament. En dan is de conclusie van de gemiddelde westerling steevast; gaat niet werken met dat gratis geld.
 
Maar op veel plaatsen waar gewerkt wordt met Unconditional Cash Transfers wemelt het van de slimme en intelligente mensen. Mensen die weliswaar geen kansen hebben gekregen en geen opleiding hebben gehad, maar die wel verstandig zijn en zich snel kunnen aanpassen aan veranderende omstandigheden. Mensen die weten wat ze willen en daar ook veel voor over hebben. Die keuzes kunnen en durven te maken en dan niet omzien maar doorgaan.
 
Kijk naar deze documentaireen je begrijpt dat niet iedereen een geit nodig heeft. En je begrijpt dan ook dat niet iedereen een WASH project of een gender promotion project nodig heeft dat van begeleiding wordt voorzien door een doctorandus uit Den Haag.
 
‘I rest my case’. Over vijf jaar weten we (nog) meer…

[1]FWIW#61 - FWIW staat voor: For What It’s Worth. Maar ook voor For Whoever Is Wondering en voor; Forgot Where I Was.