nl
Er werken naar verluidt meer vrouwen dan mannen in de filantropiesector, maar als je gaat kijken naar de verhouding man-vrouw in leidinggevende posities komt er een ander beeld naar voren. Zo stelde adviseur Petra Hoogerwerf – o.a. auteur van het boek ‘Echte Winst’ – in 2017 ‘dat de sector nog steeds hopeloos achterloopt met de verhouding tussen mannen en vrouwen als directeur of lid van raden van toezicht.’ Dat lijkt geen overtrokken beeld als je de ‘Blue Pages’ van De Dikke Blauwe-jaargidsen erop naslaat.
Internationaal zijn er dezelfde zorgen, schreef De Dikke Blauwe nog niet zo lang geleden. Zeker als het gaat om het fondsenwervende deel van de sector. In 2018 concludeerde Elizabeth J Dale, assistent-professor aan de Universiteit van Seattle in de VS in haar onderzoek Fundraising as Women's Work? Examining the Profession with a Gender Lens dat grote beloningsverschillen tussen mannen en vrouwen aanhoudt en dat mannen eerder hogere posities bekleden bij grotere goede doelen. ‘Fondsenwerving moet gezien worden als een loopbaan die geschikt is voor zowel vrouwen als mannen. Zolang dat niet het geval is, beperkt dat de geloofwaardigheid en de kracht van de sector’, meent Dale.
Dat het CBF meldde dat de salariskloof tussen mannen en vrouwen bij goede doelen in Nederland in ieder geval kleiner was dan bij het bedrijfsleven, klinkt als een heel schrale troost.
Is het dan alleen kommer en kwel? Gelukkig niet. Inmiddels lijkt het belang van genderdiversiteit rond te gonzen in filantropieland. De aanstellingen van vrouwen als Linda Hummel, Tanja Dik, Monique van Bijsterveld en Kristel Casander, en internationaal recent Carola Carazzone als voorzitter van de Raad van Bestuur van DAFNE (Donors and Foundations Networks in Europe) stemmen hoopvol.
Ook mocht De Dikke Blauwe zeer bekwame experts en columnisten als Edith Kroese, Baukje Stam, Marlies de Ruyter de Wildt, Mirjam Vossen, Margot Cooijmans, Ellen Janssens en Jamy Goewie aan zich binden. En dat is, u raadt het al, zeker ook een bewust beleid.
Een andere reden voor fondsen om hun focus op vrouwen aan de top te houden, dan behalve uit oogpunt van gelijkheid en emancipatie? Vrouwen doneren meer tijd en doneren vaker geld dan mannen, zoals de cijfers van eind 2020 aantonen. Doneren ze ook méér geld dan mannen?
De vrouwelijke grootgevers zijn in ieder geval nadrukkelijk in opkomst. Daphne Engelke, directeur Global UHNW Benelux van UBS, stelt dat in 2023 meer dan 50% van het vermogen in handen van vrouwen is: self made women, vrouwen die een erfenis hebben gekregen – ze worden nu eenmaal ouder dan mannen, dat is een demografisch gegeven – en de nieuwe generatie vrouwen.
Organisaties waar goed wordt nagedacht over een eerlijke verdeling (en beloning) van vrouwen en mannen in leidinggevende posities – practise what you preach voor een betere wereld - kunnen voor vrouwelijke gevers van 'goed geld' uit al die vermogens misschien wel een doorslaggevend argument vormen.
*Bron: De Economische Kracht van de Ondernemende Vrouw, een uitgave van Stichting Maatschappij en Onderneming, 2015.
*Auteur Marjolein van Asdonck is sinds begin dit jaar de nieuwe hoofdredacteur van De Dikke Blauwe. Reageren op dit commentaar? Ideeën over onderwerpen die De Dikke Blauwe moet aanpakken? Stuur een mail aan dedikkeblauwe-redactie@walburgpers.nl
