Tom Oostrom, directeur Nierstichting en voorzitter van de Samenwerkende Gezondheidsfondsen, behoort tot de goede doelendirecteuren die al geruime tijd tandenknarsend het imago van de branche zien afbrokkelen. Afgelopen zaterdag deed hij een dappere poging om als goed doel weer eens aan de bal te komen door een paginagroot artikel in De Telegraaf. Je zou het een begin van het ‘eerlijke & realistische verhaal’ kunnen noemen. En dat in de meest populistische krant van Nederland. Een dappere poging om de tsunami aan slecht nieuws, verdachtmakingen, halve waarheden en mythes (alleen al dat foutieve directeurssalarislijstje van 3 jaar geleden…) te ontzenuwen.
Het is een goed teken dat leiders in de branche nu opstaan, maar de reacties op het artikel van Oostrom laten zien dat er nog heel veel nodig is om het sentiment te draaien. Wie de moeite neemt om de ongezouten meningen van Telegraaf-lezers op het uiterst reële verhaal van Oostrom te lezen, schrikt zich een ongeluk. Je zou de felheid van de boosaardige reacties kunnen bagatelliseren, maar dat lijkt me geen verstandige strategie. Natuurlijk is De Telegraaf bij uitstek het lijfblad van de boze burger, maar wie tegenwoordig op verjaardagsfeestjes ook in minder populistische kringen zijn oor te luisteren legt, weet: hier is ongelooflijk veel werk aan de winkel!
De poging van Oostrom verdient alle steun van de branche en maakt duidelijk: als de goede doelen communicatief weer aan de bal willen komen, moeten ze uiterst alert anticiperen op snoeiharde tackels. De strategie hierbij is: rekening houden met de tegenstander, maar vooral – en eindelijk eens een keer – een eigen wedstrijd gaan spelen!
Governance & Finance