SHO en groene stroom

SHO-Actievoorzitter Henri van Eeghen hoorden wij vorige week vrijdag op Radio1 over de Ebola-actie dit in volle ernst zeggen: dat hij liever níet dan wél wil dat de overheid het 555-eindbedrag verdubbelt. Waarom? Omdat het dan duidelijk is dat het een actie is van ons. Van de burgers. En niet van de overheid…
De interviewster kon haar oren niet geloven en drong nog even aan, maar Van Eeghen gaf geen krimp.
Ook wij zijn heel erg voor het scheiden van geldstromen van burgers, overheden en bedrijven. Dan gaat het om scheiding der machten, de kracht van een weerbare en onafhankelijke civil society, de herontdekking van burgerlijke verantwoordelijkheid, de vrijwilligheid van bijdragen zonder last van ruggespraak…
Maar uiteindelijk is dat geld werven een middel om een goed doel te bereiken. In dit geval om de Ebola-slachtoffers te helpen en verdere uitbraak van deze dodelijke ziekte te voorkomen. Bij ons thuis zouden ze zeggen dat je dat doel waarschijnlijk sneller bereikt met 15 miljoen euro, dan met de helft. En de slachtoffers zal het ongetwijfeld een biet zijn of de hulp nu komt van burgers, van de Nederlandse overheid, van Nederlandse bedrijven of van alledrie…
Het argument van Van Eeghen doet denken aan groene stroom. Er zijn mensen die oprecht denken dat je groene en vuil opgewekte stroom in het stopcontact thuis van elkaar kunt onderscheiden.
Het is beslist zinvol om te investeren in duurzame bronnen, maar stroom is stroom voor wie stroom nú nodig heeft. Noodhulp vraagt noodstroom, groen of niet.