PRuttel

Het Instituut Fondsenwerving (IF) komt binnenkort met een op papier boeiende reeks debatcafés. Het eerste thema: ‘De PR van onze sector is abominabel!’ Misschien mag ik daarvoor vast een vals aftrapje geven? Mijn reactie zou zijn: dit is geen stelling, maar een constatering. De kappers en bloemisten concurreren ook om de consumenten-euro, maar ze hebben hun PR beter voor elkaar dan ‘de’ sector. Filantropiebreed is de PR non-existent.
Niet zo heel verwonderlijk. Er is geen ‘sector’: in het verkavelde Land van Goed Doen brullen traditioneel duizenden kikkers keihard door elkaar. Wil je ‘de’ PR van ‘onze’ sector organiseren én betalen, dan is samenwerking geboden binnen een gezamenlijke agenda. Misschien zou die ontwikkeld kunnen worden binnen de SBF, maar dat wordt een waagstukje. In dit monsterverbond zijn de kerken (CIO) het spreekwoordelijke buitenbeentje; voelen de vermogensfondsen (FIN) nog weinig drang tot externe communicatie en gaapt er een monsterlijk gat tussen de grote, ‘rijke’ fondswervende organisaties van de VFI en de armlastige ‘kleintjes’ van het IF. Een uitgangspunt zou kunnen zijn dat de PR-pot naar draagkracht wordt gevuld: de grote goede doelen, die doorgaans ook de grootste impact hebben op de beeldvorming van onze fondsenwervende charitas, doen de meeste euro’s in de pot, terwijl de kleintjes ook een pro-rato bijdrage leveren. Zoals nu eigenlijk ook gebeurt bij de financiering van de SBF: VFI betaalt al de helft van de exploitatiekosten. Het allerbeste zou zijn als VFI en IF hun territoriumstrijdjes opgeven en zo snel mogelijk fuseren. Dan komt het met die sector-PR ooit wel goed.