Pieken

Ze schieten als paddestoelen uit de Nederlandse Delta: de nieuwe goedbedoelde stichtingen en initiatieven met vaak zeer specifieke doelstellingen. En ook de al langer bestaande kleine stichtingen die opeens een tweede leven krijgen als een of andere BN-er zich met ‘puppy-ogen' op ze stort. Maar ontstaat er zo langzamerhand niet een wildgroei? In ieder geval genoeg werk voor de code- en keurmerk controleurs. Maar hoe zit het met de beeldvorming en de doelstellingen? Ik zie door het Filantropische bos niet meer het duurzame fonds!

Als ik een bijdrage wilde geven voor bijvoorbeeld kanker gaf ik vroeger aan het KWF. Toen had je Moerman voor de alternatieve benadering en dat was het wel zo'n beetje.

Nu zijn er zeer veel lokale initiatieven, nog meer fondsen en stichtingen voor kanker en vooral kinderen, opvanghuizen, ziekenhuizen, gepensioneerde hoogleraren en academische ziekenhuizen ter bestrijding van kanker, voor de zorg daarom heen en de voorlichting.

Maak nu uw keuze; ik weet het niet!

Ik zeg niet dat al die initiatieven fout zijn, soms zitten er zelfs pareltjes tussen. Maar ze kunnen ook tot onduidelijkheid leiden. Je kunt je afvragen of het allemaal niet wat eenvoudiger kan. Kunnen krachten niet veel meer gebundeld worden? En dan niet alleen vanwege de kosten. Maar veel meer vanwege de keuzes van de doelstellingen. Zo kunnen veel overlappingen voorkomen worden en voor de beeldvorming is het ook duidelijker. En ook door concentratie op die items die uiteindelijk een grotere impact hebben.

Voor de gezondheidsfondsen bijvoorbeeld zien we al een clustering ontstaan bij de VFI. Ieders procedure wordt steeds meer vergeleken en waar nodig verbeterd. Voor die fondsen die ter beschikking worden gesteld voor zeg de wetenschap ontstaat steeds meer focus. Dat betekent ook keuzes, bewuste keuzes. In de AMC's zien we steeds meer specialisatie en juist minder concurrentie ontstaan. En daarmee ook minder concurrentie voor de beschikbare onderzoeksgelden. En hoe zit het met de internationale afstemming? Want ga het wiel niet opnieuw uitvinden. Er is al genoeg filantropisch geld door de Delta weggevloeid!

Maar mag dat allemaal wel met het liberalisatiespook dat door Europa waait? Ik heb eerlijk gezegd geen idee, maar in NMA-termen riekt dit naar kartelvorming.

Hmm...., ben ik dan voor kartelvorming? In ieder geval voor meer samenwerking, zowel voor de beeldvorming als ook om sneller en beter tot meer structurele oplossingen te komen voor filantropische doelen! En dat is ook beter voor de Philanthro-Consumer!

Overigens ondanks al die nieuwe initiatieven heeft KWF een recordbedrag opgehaald waarvoor chapeau! Naar mijn mening is dit een van die Pieken in de Filantropische Delta die meer dan voorheen het voortouw mag nemen. Want als we het aan alle kleine initiatieven individueel overlaten, bouwen we alleen Filantropische terpen in onze Delta!

Lucas Hendricks, director projectfinanciering Universiteit Leiden