nlIk had het grote genoegen vorige week samen met acht topbestuurders uit onze sector een FM-studiereis te maken naar Stanford University. We spraken daar niet alleen met enkele hotshots uit de Amerikaanse Third Sector, maar bezochten ook het tweedaagse congres "Leading during times of change". Veel meer daarover in komende FM Weekly's, maar nu alvast een eerste observatie. Net zoals in Nederland staan Amerikaanse foundations en charities onder enorme druk om de kosten (overhead) te verlagen. Hierdoor ontstaat een neergaande spiraal van de-investering die wordt aangeduid met de "Starvation Cycle", die tot allerlei zeer ongewenste effecten leidt, waarover onze VS-correspondent Sofie Vriends vorige week al berichtte. Wat doet een Amerikaanse non profit in die vicieuze cirkel van onder-financiering van overhead? "For one thing: we lie", vertrouwde een bestuurder van een groot gemeenschapsfonds in Minneapolis mij ononwonden toe. Eerlijk, maar ook zeer zorgwekkend omdat er voldoende aanwijzingen zijn dat ook in ons land een papieren low cost-walhalla wordt gecreëerd dat niets van doen heeft met de praktijk. Wie houdt hier nu wie voor de gek? Ontsnappen aan de vicieuze cirkel lijkt alleen mogelijk door een volle tegenaanval: organisaties die niet investeren in kwaliteit voegen steeds minder toe aan de waardeketen en verspelen uiteindelijk hun recht op maatschappelijk draagvlak. Het wordt dus hoog tijd voor een collectieve reality check: zowel voor de fondsen zelf als voor hun funders. Wordt nadrukkelijk vervolgd.
Bent u als bestuurder ook gevangene van de "Starvation Cycle"? Wilt u reageren op dit commentaar? Mail dan nu uw reactie!
