nlDe samenwerking tussen het mvo’end bedrijfsleven en maatschappelijke instellingen is hot. Accountant PricewaterhouseCoopers, dat de “charity economy” als pleegkind van haar corporate social responsibility-beleid aan de borst heeft gedrukt, wijdde er vorige week een mini-seminar aan. PWC-bestuursvoorzitter Jos Nijhuis maakte duidelijk dat de liefde niet alleen van twee kanten moet komen, maar ook aan twee kanten wat moet opleveren. “Win-win” heet dat in managersjargon. Gastspreker Henk Franken, directeur van Unicef, onderschreef dat principe van reciprociteit, al vond hij wel dat de “win” voor de maatschappelijke organisaties wat groter mag zijn dan die voor de bedrijven. Verfrissend was zijn stelling dat samenwerking met het bedrijfsleven maatschappelijke organisaties moet uitdagen tot uiterste professionaliteit, al past daar volgens Franken direct een levensgroot uitroepteken bij: “Geef je imago niet te goedkoop weg!” Ik zou in aanvulling willen zeggen: “Verkoop je professionaliteit goed.” Veel donateurs zijn “hun” goede doel immers kwijtgeraakt op het doornige pad van de professionalisering. Dat stelt dus hoge eisen aan de communicatie richting share- en stakeholders van elke maatschappelijke organisatie. Die moet communicatie moet derhalve - paradoxaal genoeg - van alles wel het meest professioneel zijn.
Edwin Venema, hoofdredacteur
