Ministers hebben het maar moeilijk met NGO’s die stoute dingen doen. Zo meende Uri Rosenthal vorig jaar ICCO te kunnen dreigen met een subsidiekorting omdat deze hulpclub een Palestijns platform ondersteunde dat onze regering onwelgevallig was. ICCO-directeur Marinus Verweij liet Rosenthal fijntjes weten dat “het in Nederland goed gebruik is dat maatschappelijke organisaties zelfstandig hun beslissingen nemen.” Rosenthal droop af. Minister van Sociale Zaken Henk Kamp vs. Stoutfonds (Start Foundation) is van een andere orde. Start Foundation is een geheel privaat vermogensfonds dat zich inzet voor terugkeer van zwakkeren op de arbeidsmarkt. In dit geval voor illegale jongeren die binnen hun recht op onderwijs ook stage moeten kunnen lopen. En daar weet Kamp zich totaal geen raad mee. Geen subsidie om af te pakken? Dan maar zwaarder geschut. In Pauw & Witteman zei Kamp vilein dat het Stoutfonds bestuurd wordt door een Tweede Kamerlid van de PvdA… Kamp doelde op bestuurslid Jetta Klijnsma. Dat was een welbewuste stoot onder de gordel. Kamp politiceert hier willens en wetens niet-politiek maatschappelijk werk. De minister zet hierdoor zijn laars op de zindelijke scheiding tussen het werk dat wij als burgers vrijwillig doen voor het algemeen belang en de rol die wij in ons professionele leven hebben. Dat is een fundamentele grens die onze democratische bewegingsvrijheid binnen de civil society garandeert. Je inzetten voor de ander doe je op persoonlijke titel, ongeacht politieke kleur, religie, sexuele geaardheid of etniciteit. Dat nou uitgerekend een liberaal als Henk Kamp daar zo gemakkelijk overheen walst, zegt meer iets over dit kabinet dan over initiatieven als het Stoutfonds. Wie met het meel van Wilders in de mond spreekt, gaat heel vreemde dingen zeggen. En wie onder de gordel stoot, kan een beuk terug verwachten. Bij deze.
Politiek en overheid