Net mensen

Als organisatieadviseur kun je op heel verschillende manieren naar uitdagingen en problematieken van organisaties kijken. Een manier die mij na aan het hart ligt is organisaties te zien als mensen. Organisaties zijn immers niet meer of minder dan een samenstelling van allerlei individuen. Organisaties kennen dus bijvoorbeeld een levensloop, hebben een persoonlijkheid, hebben karaktereigenschappen en gaan relaties aan.

Op deze plek heb ik al een paar keer gedachten gewijd aan vertrouwen rond goede doelenorganisaties. Wat dat vertrouwen eigenlijk is, hoe dat ontstaat en hoe dat beklijft. Ook door de bijdrages van Henk van Stokkom en Ellen Janssens aan die discussie werd duidelijk dat vertrouwen veel te maken heeft met verwachtingen en dat die verwachtingen wederzijds zijn, namelijk in een relatie staan. "Vertrouwen is mensenwerk", zo zei eerstgenoemde.

Binnenkort zijn mijn vrouw en ik 25 jaar getrouwd. Nu zal ik u niet vermoeien met mijn privé besognes, maar wat ik wel kwijt wil is dat ik in die jaren -net zoals veel lezers waarschijnlijk- ook door schade en schande veel geleerd heb over hoe dat werkt met vertrouwen, verwachtingen en relatie.

Communicatie is nummer één. Maar dan wel wederzijds! Verwachtingen zijn niet te managen, gesprek is noodzakelijk. Luisteren en spreken, geven en nemen, gelijkwaardigheid, ruimte, aandacht.
Dat is niet vanzelfsprekend en dat is niet altijd even gemakkelijk in persoonlijke relaties. En als organisaties op mensen lijken -ook goede doelen organisaties-, zou dat dan ook bij hen wel eens het geval kunnen zijn?
Wat vindt u? Draag bij aan deze bezinning door uw antwoord op de vraag: "wat maakt een goede relatie goed?"