In de doofpot
Nazarski betoogt in zijn artikel dat Europese landen ver gaan in hun deal met Turkije om de migratiestroom in te dammen en bereid zijn om fundamentele mensenrechten hiervoor te offeren. Zo werden incidenten, gerapporteerd na onderzoek van Amnesty en Humans Right Watch, over het terugsturen en zelfs beschieten van Syrische vluchtelingen door de EU en Nederland in de doofpot gestopt.Politieke onwil
Nazarski bestrijdt dat de Turkije-deal past binnen de kaders van het vluchtelingenrecht: ‘Niets is minder waar. Het direct terugsturen van asielzoekers naar het voor hen onveilige Turkije kan niet zonder een loopje te nemen met Europese en internationale mensenrechtennormen. Daarnaast zitten er door politieke onwil om afspraken na te komen nu talloze mensen in uitzichtloze omstandigheden vast op de Griekse eilanden. De Turkije-deal is een blauwdruk voor ellende.’Wetteloosheid in Libië
Ook de ‘ontwikkelingshulp’ die wordt gegeven in Libië past in een beeld van pappen en nathouden: ‘Uit Amnesty-onderzoek blijkt dat migranten in Libië groot risico lopen om slachtoffer te worden van detentie, ontvoering, marteling, seksueel misbruik, geweld en uitbuiting. Door de wetteloosheid is mensensmokkel een lucratieve business. Samenwerking met Libië zonder mensenrechtenwaarborgen is gedoemd om te leiden tot ernstige mensenrechtenschendingen.’Niet meer onderhandelen
Deals van de EU hebben volgens Nazarski tot nu toe vooral één doel: het tegenhouden van mensen. ‘Waarbij het risico dat mensen die vluchten voor geweld en vervolging daar de dupe van worden op de koop toe wordt genomen. Het vluchtelingenvraagstuk is ingewikkeld en het is logisch dat landen samenwerken. Maar deals die strijdig zijn met mensenrechten zijn nooit een optie. Daar hoeft bij een volgende formatiepoging dus ook niet weer over te worden onderhandeld.’►Bron: NRC Handelsblad
Nieuw:
DDB Daily: elke dag om 12.00 uur het laatste nieuws & opinie van de afgelopen 24 uur in uw mailbox. Gratis service naast uw wekelijkse DDB Journaal.
Aanmelden: klik hier.