nl
Joop van der Maas
Joop van der Maas was gedurende zijn hele wetenschappelijke loopbaan verbonden aan de Universiteit Utrecht. Na zijn studie Scheikunde promoveerde hij in 1965 en werd daarna lector aan de faculteit Scheikunde. In 1980 werd hij hoogleraar Spectrochemische analyse. Ook na zijn emeritaat in 2001 bleef hij betrokken bij zijn vakgebied. Tot het begin van de coronacrisis was hij nog bijna dagelijks te vinden op het Utrechts Science Park. Hij overleed tijdens een fietstocht aan de gevolgen van een hartstilstand.
Joop van der Maas groeide op in de boerderij van zijn ouders in het Zeeuwse Oosterland, waar hij in 1953 de watersnoodramp meemaakte. Een evacuatie naar Hilversum volgde. Verdrinkingsangst en opvang en huisvesting in een gastgezin vormden hem in belangrijke mate. Daardoor had hij in zijn werk oog voor studenten met een achterstand. Er kunnen, zo was zijn motto, nu eenmaal altijd dingen gebeuren in je leven, en je moet iedereen een tweede kans gunnen. Dit is zeker van invloed geweest op zijn inzet voor studenten ‘met een rugzakje’ en zijn besluit om het Utrechts Universiteitsfonds tot enige erfgenaam te benoemen.
Gelijke kansen voor studenten
Met zijn nalatenschap wil van der Maas studenten helpen die buiten hun schuld in financiële of emotionele problemen zijn geraakt. Dat sluit uitstekend aan bij de impact die het Utrechts Universiteitsfonds op dit moment al heeft dankzij de giften van donateurs, alumni en betrokkenen. Het fonds steunt bijvoorbeeld studenten in nood, maakt gratis onderwijs voor vluchtelingstudenten mogelijk en biedt (toekomstige) studenten meer kansen met subsidies en beurzen. Samen met de universiteit geeft het fonds nu de exacte besteding van de nalatenschap van Van der Maas vorm.
Geven voor wetenschap, voor een betere toekomst
De Universiteit Utrecht werkt aan duurzame oplossingen, voor een betere toekomst. Filantropische bijdragen, van particulieren en organisaties, worden hiervoor steeds belangrijker. Het Utrechts Universiteitsfonds werft en beheert filantropische giften voor de universiteit. Alumni, (oud-)medewerkers en andere betrokkenen doneren aan wetenschappelijk onderzoek en onderwijs, of aan het behoud van het academisch erfgoed en een levendig studieklimaat. Steeds vaker ook, kiezen zij ervoor (een deel van hun) nalatenschap toe te kennen aan een universitair doel. Margot van Sluis-Barten, directeur van het Utrechts Universiteitsfonds: “Wij zijn zeer dankbaar voor deze prachtige gift, waar mee we heel veel jonge mensen kunnen helpen hun droom te verwezenlijken.”
