Mogen we je even bellen?

In een land waarin eenzaamheid steeds meer tot een maatschappelijk vraagstuk wordt verheven gaat de overheid er voor zorgen dat we elkaar straks niet meer mogen bellen om daar iets aan te doen. Het call enter dat de opdracht van de gemeente krijgt om met eenzame mensen afspraken te maken voor een huisbezoek krijgt het moeilijk als het aan Mona Keijzer ligt. Ze betoogde deze week een ‘bel me wel register’ en het SBS6 programma Hart van Nederland zocht snel uit dat daar heel veel maatschappelijke steun voor is. 
Werk aan de winkel voor allen die de filantropie een warm het toedragen. Vrijgevigheid is de basis van de filantropie. Een van de beste manieren om een beroep te doen op die vrijgevigheid is op het juiste moment de geefvraag te stellen. Goede doelen verstaan die kunst. Ze hebben de afgelopen decennia laten zien dat ze zich graag van moderne technieken bedienen maar dat ze dat zo doen dat het publieksvertrouwen niet in het geding komt. Via een mooi systeem van zelfregulering wordt de grens naar overvragen nauwkeurig bewaakt. Zo ontstond ooit het collecterooster omdat burgemeesters elkaar gingen bellen met waarschuwingen voor malafide kaartverkopers. Zo ontstond ook het ‘bel me niet register’ waar mensen zelf kunnen aangeven niet gebeld te willen worden. Recentelijk werden ook hele mooie afspraken gemaakt op het terrein van de straatwerving. 
Laten we die kracht van de filantropie ook nu weer bundelen en wijsheid mobiliseren om te voorkomen dat Mona Keijzer straks niet meer kan worden gebeld door het Rode Kruis met de vraag om bij haar in de buurt te gaan collecteren. Misschien moeten we een ‘bel Mona register’ maken nu het nog kan.