nl“Nederland verkeert in onzekerheid. Dreigende internationale ontwikkelingen, zorgen over cultuurverschillen, de afbrokkeling van het sociale stelsel en de kloof tussen burger en overheid hebben de afgelopen jaren een stempel op de samenleving gedrukt. Juist in zo’n periode kunnen goede doelen en filantropische instellingen een baken van hoop zijn. Dat betekent wel dat je moet durven om je nek uit te steken als je anderen wilt helpen.
Dat mensen die in de goede doelensector werken, hebben zelf ook met veel onzekerheden te maken hebben. Het vergt dan persoonlijke en collectieve moed om met die situatie goed om te gaan. Moed om slecht nieuws te brengen, lef om in te grijpen, durf om je koers te wijzigen en nieuwe doelgroepen te bereiken. Het vergt moed van bestuurders om stevige maatregelen te nemen en van medewerkers een rechte rug om te zeggen wat mis gaat, om zelf verantwoordelijkheid te nemen en om verbeteringen aan te brengen. Moed om te bedanken voor geld omdat je al genoeg hebt ontvangen of moed om duidelijk uit te leggen waarom jouw fonds een aanvraag afwijst.
Ook de wereld van goede doelen en filantropie moet in deze tijd initiatief durven nemen en fouten durven erkennen. Uitleggen dat een project is mislukt wekt meer vertrouwen bij donateurs dan geconfronteerd worden met slechte pers of spittende journalisten.”
“Vindt de sector zichzelf “moedig”? Meestal niet. We doen wat we moeten doen. Toen het organisatiecomité nadacht over “moedige mensen”, werden onmiddellijk Ghandi, Mandela en Luther King genoteerd. Maar wie vinden we in Nederland moedig? Ayaan Hirsi Ali? Of is zij gewoon roekeloos? Arjan Erkel dan? Of heeft hij zijn ontberingen vooral goed vol gehouden? Wat is moed dan eigenlijk? En wanneer slaat moed door in overmoed?
We kijken allemaal op tegen bekende moedige mensen. Maar waar zou de sector zijn zonder de onbekende mensen die zich dag in dag uit vrijwillig inzetten voor zieken, mensen die eenzaam zijn of vluchtelingen die alles hebben achtergelaten? Deze onbekende helden vormen de cruciale factor in de Civil Society. Als zij niet steeds opnieuw hun nek uitsteken, krijgt geen enkel goed doel of fonds ook maar iets voor elkaar.”
“Als we ons laten leiden door onze angsten, komt er niet veel van het leven terecht. We kunnen pas met echte voldoening werken aan een betere wereld als we inzien dat we met moed niet alleen onze angsten verliezen, maar ook onze dromen kunnen verwezenlijken. Dat is de les van Ghandi, Mandela en Luther King.”
Deny de Jong, namens het organisatiecomité van Stichting Civil Society
