Mier & Krekel

Maken we elkaar alleen maar bang in de sector of is er inderdaad sprake van een crisis die ook de fondsen raakt? Het is een typische kip-ei-kwestie. Tijdens het FM-crisisdebat dat wij vorige week in de Rode Hoed inlasten bij de uitreiking van FM50 Awards reageerde de zaal aanvankelijk zeer onderkoeld. Maar gaandeweg kleurde het debat van roze naar rood: er is wel degelijk wat aan de hand, maar niemand hangt als eerste zijn financiële vuile was buiten. Een beeld dat bevestigd wordt door de VFI-enquête: 40% van haar achterban ondervindt al nadelige gevolgen van de crisis. Maar liefst 80% verwacht nadelige consequenties: lagere opbrengsten uit legaten, teruglopende corporate philantrophy, moeizamere fondsenwerving, minder donaties. En de vermogensfondsen? Het nieuws over de halvering van de bestedingen van VSB Fonds (van 60 naar 30 miljoen) kwam dinsdag noch onverwacht, noch zacht aan. Het is op korte termijn een ramp voor de cultuursector. VSB Fonds moge de spreekwoordelijke uitzondering zijn, maar er is toch al snel een gemiddelde waardedaling van 20 tot 25% bij de vermogensfondsen. Het is het verhaal van de mier en de krekel: wie een duurzame strategie heeft uitgestippeld, kijkt met kalme, vastberaden blik over de horizon van deze credit crunch. Kortetermijn-opportunisten hangen daarentegen nu aan de zuurstoffles. Om FIN-voorzitter Rien van Gendt te citeren: "Alles wat we niet duurzaam doen, is dekstoelen verplaatsen op de Titanic".