Lesje voor de onderbuik

Wraak. Ik weet geen ander woord voor de benepen anti-linkse en anti-groene golf die over Nederland raast. Wég met al dat ‘ondemocratische' actievoeren! Wég met subsidies voor natuur- en milieuorganisaties, meteen het kwartje van Kok terug naar de burger (ik verzin het niet).

De puurste wraak is te vinden op Internet waar de onderbuik van Nederland raast. Alle milieu-organisaties zijn ‘overbodige communistenclubs', ‘lastige jongens' die ‘van onze belastingcenten' een beetje ‘met rubberbootjes spelen' en ‘de prijzen in de supermarkt opdrijven'. En opeens zijn Greenpeace-acties tegen de intensieve visserij ‘crimineel'.

Even opletten, opgewonden standjes. Toen Prins Bernhard nog naar hartelust op groot wild joeg, waren er al organisaties die de kant van de olifant kozen. Ver voordat het cool was om als bedrijf ‘iets voor het milieu' te doen, toen de Shell's en KLM's nog niet wisten hoe je milieu spelde, waren er al milieuorganisaties.

Ver voordat Al Gore het klimaat ontdekte, luidden Greenpeace en WNF de noodklok. Ver voordat er onbespoten groenten in de schappen lagen, schreef Rachel Carson haar beroemde boek Silent Spring. Ver voordat kabeljauw en paling bijna verdwenen, waarschuwden natuurorganisaties dat oceanen niet alles aankonden.

Overbodig? Was het maar waar. Van onze belastingcenten? Nauwelijks. Want de meest succesvolle organisaties weten zich helemaal zelf te bedruipen. Lastig? Inderdaad. En terecht.