Lekker fris, lekker anders

Misschien doet de sector toch wat goeds. Dat zou je denken als je het interview hebt gelezen dat ik had met Bob de Groot. Ebbinge-consultant De Groot is al vijftien jaar dé headhunter voor directeuren en bestuurders in de filantropie en behoort daardoor tot de interessantste ‘buitenboordmotoren’ van onze sector. Directieposten bij charitatieve instellingen blijken al jaren in de top 5 van populaire vacatures bij Ebbinge: 300 brieven op 1 vacature zijn eerder regel dan uitzondering. En dan niet van gelukzoekers of gepensioneerden die wat willen hobbyen – die zitten er altijd wel tussen - nee, vooral van jonge(re) professionals uit het bedrijfsleven, die bereid zijn hun lease-Lexus en riante inkomen pardoes in te leveren.
Voor het antwoord op de vraag waarom ze dat ervoor over hebben, verwijs ik u graag naar het interview, maar de trend zelf lijkt me voor de filantropie echter buitengemeen gunstig. Dus ook als een onbedoeld gevolg van het evidente gebrek aan eigen talentontwikkeling binnen onze sector.
Nieuwe instromers uit het bedrijfsleven brengen nieuw engagement en nieuwe vaardigheden. Er is nood aan maatschappelijke ondernemers die met hun gezicht naar ‘de markt’ durven staan; innovatieve samenwerking zoeken met not usual suspects; stakeholdersdialoog in de vingers hebben en het vizier meer richten op de doelstelling dan op de middelen om die doelstelling te realiseren.
Worden goede doelen daardoor veel meer ‘kille bedrijven’? Dat lijkt me een tamelijk onzinnige suggestie. Jonge professionals die bereid zijn om substantieel geld in te leveren in ruil voor een betekenisvolle loopbaan mogen we met open armen ontvangen. Fijn dat de luiken openstaan. Kan het in de sector even lekker doortochten.