Leiderschap

Leiderschap heeft een naam: Johan.
Leiderschap heeft een naam: Johan.
21 augustus 2014
Opinie | | Goede doelen

Het lijkt erop alsof verstandig natuurbeleid van burgers zelf moet komen, en vooral niet van de overheid. What’s new?

Opmerkelijk is de rol die twee civil society-leiders spelen in het publieke discours hierover. WNF-directeur Johan van de Gronden sprak in mei de prestigieuze 16e Victor Westhoff-lezing uit en hield een pregnant betoog voor een morele herijking van het Nederlandse natuurbeleid. Het utiliteitsdenken van de overheid zoals verwoord in de rijksvisie op natuur (‘Natuurlijk verder’) is volgens Van de Gronden volledig doorgeslagen. Van den Gronden hield zijn gehoor voor dat we op zoek moeten naar een nieuw anker voor onze samenhang waarbinnen de levende natuur gedijt en de samenleving floreert.

Dat thema wordt ook zeer voortvarend opgepakt door oud-WNF’er Marc van den Tweel, die in korte tijd als directeur van Natuurmonumenten de kussens meer dan stevig aan het opschudden is. In navolging van de succesvolle raadpleging over groot wild van vorig jaar, krijgen alle leden en de brede achterban van natuurliefhebbers dit jaar opnieuw de oproep hun mening te geven. Met de onderwerpkeuze raakt de natuurorganisatie een spanningsveld tussen natuurbescherming en natuurbeleving. Verdraagt de natuur de fors toegenomen toeloop eigenlijk wel? Wanneer schaadt het natuurbezoek de natuurbescherming? En willen mensen betalen voor een bezoek of moet natuur altijd gratis en toegankelijk zijn? 

Van de Gronden en Van den Tweel tonen beiden, vanuit verschillende rollen en gezichtspunten, civiel leiderschap in de discussie over onze natuur. Juist in een tijd dat ook in de samenleving zelf het utiliteitsdenken de discussie over de waarde van natuur lijkt te verlammen en ontzielen. Het is hoopgevend dat onze civil society de leiders kent die ons bij de les houden en ons inspireren. Hopelijk voelt ook de overheid zich daardoor uitgedaagd om weer een dwingend punt op de horizon te plaatsen. ‘Natuurbeleid’  feitelijk dumpen bij burgerorganisaties is geen reële oplossing voor een complex probleem dat juist vraagt om een holistische benadering.

P.S. Voor het achtergrondartikel over de Westhoff-lezing van Johan van de Gronden: klik hier.