Lange tenen

Je kunt het je bijna niet voorstellen, maar bij de oprichting van de goede doelenloterijen moesten fondsen worden overgehaald om mee te doen. Dat is nu wel anders. Jaarlijks keren deze loterijen zo'n slordige €370 miljoen uit aan maatschappelijke doelen. Het is dringen om de trog, want de belangen zijn groot. Een kritisch stuk over de verdelingscriteria en het gebrek aan transparantie vorige week in FM viel bij een aantal begunstigde goede doelen niet in goede aarde. FM zou de historie van deze criteria niet begrijpen en met olifantspoten door de porseleinkast der beneficiënten denderen. En wat wij zouden vergeten: dat de beneficiënten zelf de beste verdelers zijn, omdat zij "in de haarvaten van onze samenleving" zitten. FM stelt zich op het standpunt dat je krom niet recht moet praten. Rechtspersonen zoals stichtingen die zorgdragen voor de verdeling mogen volgens ons Burgerlijk Wetboek niet als verkapte belangenverenigingen optreden. Punt. Lange streep. En verder: successen uit het verleden zijn geen garantie voor de toekomst. Onze sector doet wezenlijke stappen naar meer transparantie. Broekzak-vestzak-constructies kunnen gewoon niet meer. Noch uit oogpunt van ethiek, noch uit oogpunt van reputatie. Lange tenen-fondsen: walk the talk!