Kleine hulporganisaties dupe van kredietcrisis

17 december 2009
Nieuws | | Ontwikkelings samenwerking


AMSTELVEEN (17 december) – Met name kleine hulporganisaties zijn de dupe van de economische crisis. Dat blijkt uit een uitzending van Hart van Nederland (HvNL). Echter ook een geluid van kritiek in Het Financieele Dagblad. Want sommige fondsen zijn zo druk, dat ze donateur nog wel eens vergeten.

 


“Veel kleinere projecten verkeren in zwaar weer”, aldus VFI-directeur Gosse Bosma in de uitzending van HvNL. “Veel doelen moeten meer moeite doen om aandacht, geld en tijd van de consument te krijgen.” En het eind is nog niet in zicht. “De verwachtingen voor 2010 zijn ook wel wat minder gunstig ten opzichte van dit jaar”, aldus Bosma.


Dagopvang weeskinderen

In het nieuwsitem volgt HvNL Sandra Verbaan, die al acht jaar een dagopvang runt voor 120 weeskinderen in Malawi. Ze zorgt onder meer voor onderwijs, voeding en gezondheidszorg. Maar dat wordt door de crisis steeds moeilijker. Momenteel is ze even in Nederland om fondsen te werven voor haar project, want door de crisis melden zich steeds minder sponsoren aan, merkt ze. “Je merkt dat mensen het minder hebben”, zegt ze. “Het eerste wat ze laten schieten, is een kindje dat ze niet dagelijks zien en waar ze weinig contact mee hebben.”



Aandacht voor donateurs

Jos de Wit, directeur van WWAV, een bureau voor marketing en communicatie in de non-profitsector, is echter nuchter onder de gerapporteerde problemen. “Elk jaar verliezen goede doelen leden”, constateert hij in het FD. “Er gaan mensen dood, er gaat administratief wel eens wat mis, of mensen haken af omdat ze zich niet meer in het goede doel herkennen.

Organisaties die aan fondsenwerving doen realiseren zich nog te weinig dat de loyaliteit van leden/donateurs niet vanzelfsprekend is. Ze moeten die loyaliteit verdienen door met donateurs in gesprek te gaan. Om vervolgens dingen te doen die aansluiten bij wensen en verwachtingen van die donateurs. De goede doelen zijn sterk gericht op de inhoud van hun werk, maar hebben daardoor te weinig aandacht voor hun donateurs.”


Kwantiteit vóór kwaliteit

De Wit signaleert bovendien dat veel hulporganisaties gaan voor zoveel mogelijk donateurs, voor de kwaliteit hebben ze volgens hem minder oog. Het gevolg is dat ze veel “impulsdonateurs” werven, die vaak al weer binnen een jaar afhaken. Zijn advies daarom: richt je op de mensen die op inhoud gemotiveerd zijn om zich in te zetten voor de goede zaak.


Duidelijkheid is belangrijk

“Nederlandse donateurs zijn over het algemeen heel loyaal”, aldus De Wit. “Maar als ze de impact van de organisatie waar ze lid van zijn niet duidelijk is, haken ze af. Dat verklaart ook de populariteit van AAP en de Dierenbescherming, die zorgen voor verwaarloosde dieren. Dat is duidelijk, dat lost een probleem op. Het werk van grote organisaties als Greenpeace en Natuurmonumenten is zo breed, dat het voor mensen veel lastiger is te zien wat het effect is van hun donatie. Daar moeten die clubs zich dus extra voor inspannen.”