Naast de harde feiten die voortkomen uit wetenschappelijk onderzoek, zijn er vele zachte indicatoren die aannemelijk maken dat goed doen steeds meer het nieuwe rijk zijn begint te worden.
Het denken van vermogenden over hun bezit kantelt. Een groeiend aantal rijken staat open voor de gedachte om een deel van hun vermogen weer terug te geven aan de samenleving in de vorm van een gift, een erfenis of een sociale investering via een eigen foundation. Dat roepen we al enige jaren in deze kolommen en in onze gedrukte jaargidsen. Maar wat is het verschil tussen een hype en een duurzame ontwikkeling?
Naast de harde feiten die voortkomen uit wetenschappelijk onderzoek, zijn er vele zachte indicatoren die aannemelijk maken dat goed doen steeds meer het nieuwe rijk zijn begint te worden.
Afgelopen week verscheen de inmiddels traditionele Quote 500. De rijkenlijst heeft echter een betekenisvolle twist gekregen. Onder leiding van millennial-hoofdredacteur Sander Schimmelpenninck (mede daardoor in de top tien van de Dikke Blauwe 100 dit jaar) wordt onze rijkste landgenoten nu ook gevraagd naar de maatschappelijke impact die ze met hun vermogen maken. Daarmee pakt Quote de handschoen op van haar tegenhanger, de Quiet500, een tongue-in-cheek glossy waarin de (stille) armoede vanuit verschillende kanten wordt belicht. De redactie daagt hiermee de 500 rijkste Nederlanders uit om mee te werken aan armoedeverzachting.
Natuurlijk is Quote niet getransformeerd van een blad dat de erotiserende werking van geld heeft afgezworen of de glossy adverteerders buiten de deur heeft gezet. Of zelfs maar in de buurt komt van de Quiet 500. Maar toch.
Afgelopen week verscheen in NRC Handelsblad een groot interview met Pieter en Francoise Geelen, oprichters van de Turing Foundation, een vermogensfonds dat al zo’n 35 miljoen euro heeft weggezet naar goede doelen op het gebied van onderwijs, leprabestrijding, natuur en kunst. Opmerkelijk, omdat het echtpaar Geelen, zoals veel major donors, de publiciteit schuwden als de pest. Waarom dan nu wel naar buiten treden? Omdat ‘veel rijke mensen zichzelf tekortdoen’ en aan ‘geld tellen geen lol’ is.
De Geelens, maar ook Maurice Brenninkmeijer (topfilantroop die ook het stilzwijgen doorbrak) en oud-DDB100winnaar Joop van den Ende (die afgelopen week bij Pauw zat n.a.v. de Quote500), benadrukken allen dat ze met liefde praten over hoe je betekenis aan je geld kunt geven door filantropie. En welke intense voldoening daaruit voortvloeit. Zij doen allen iets wat enige jaren geleden nog volledig onmogelijk leek. Daardoor zijn ze behalve rolmodellen die filantropie voor andere vermogenden salonfähig maken, de kanaries in de filantropische goudmijn en onderschrijven ze de ondertitel die wij onze laatste jaargids meegaven: goed doen is het nieuwe rijk zijn.
ps: dat aandacht voor filantropie op tv niet betekent dat er automatisch ook iets verstandigs over wordt gezegd, kunt u hier lezen
nl
