Aan tafel zitten twee mannen. De tongval is onmiskenbaar oost-Nederland. Goeie kerels. Jaren geleden zijn ze ons opgevallen. Hun bedrijfsschool bood plaats aan vluchtelingen. En aan mensen die een tweede kans willen grijpen. Grootse plannen hadden we. Nu, jaren later, stellen we vast dat het niet gelukt is.
Vluchtelingen zitten niet meer in het opleidingsprogramma. Het volume van de opleiding is nagenoeg gehalveerd. Aarzelend tast ik af of onze betrokkenheid onbedoeld oorzaak is geweest van het verval. Gelukkig niet, blijkt uit hun analyse. Collega-bedrijven wilden niet samenwerken. Ze wantrouwden het initiatief. ‘De besten houden ze toch zelf.’ De economie zat tegen en de verwachte groei bleef uit. De vluchtelingen hadden niet het vereiste instapniveau.
Ik vroeg hoe het kon dat de mannen niet net zo somber waren als het grijze herfstweer buiten. Tuurlijk vonden ze het jammer. Maar ze zagen lichtpunten in de hernieuwde samenwerking met onderwijsinstellingen. ‘En door de betrokkenheid van jullie club hebben we de stekker er niet voortijdig uitgetrokken,’ zo werd met nuchterheid vastgesteld. Tot zover de impact van Start Foundation. Ik kon wel een borrel gebruiken.
Jos Verhoeven is directeur van Start Foundation ►Wilt u voortaan elke donderdagochtend het laatste nieuws, opinies en achtergronden over de wereld van doneren & sociaal investeren? Voor een geheel kosteloos abonnement op DDB Journaal: klik hier.
nl
