Humanitaire efficientie

Hoewel de budgetten voor humanitaire hulpverlening jaarlijks groeien, worden ze ingehaald door de groeiende wereldwijde nood. Daarom ziet Margot Cooijmans een morele verplichting om deze noden beter te begrijpen en er beter op in te spelen: 'We voelen ons niet machtig om het lijden van mensen in nood voortvarend te voorkomen, of de oorzaken aan te pakken (waarom slaan mensen op de vlucht, rampen veroorzaakt door natuur dan wel door menselijke, politieke hand). Maar we kunnen wel wat doen om deze noden sneller en verantwoordelijk te adresseren, meer mensen te bereiken en budgetten efficiënter te (laten) besteden.'
 
Er zijn 10 miljoen NGOs (non-governmental organisations) in de wereld. Als zij een land waren, dan zou het de vijfde grote economie in de wereld zijn.* De omvang van de sector vereist een frisse blik op hoe het gaat, meer specifiek op inkoop, als de grootste kosten component voor humanitaire organisaties: 65% is gerelateerd aan inkoopactiviteiten, 15% aan transport, 10% aan personeel, en 10% aan administratie.** De sector wordt gekenmerkt door veel goede intenties, maar wordt ook geteisterd door inefficientie en achterblijvende effectiviteit in het system.

Slechts 36% van de goederen van activiteiten door de Verenigde Naties worden in de LMICs (Low and Middle Income Countries) zelf gekocht, de rest wordt ingevlogen. Bovendien hebben mondiale schokken (zoals de coronapandemie) de kwetsbaarheid van de huidige hulpverleningsketens blootgelegd.
 
Het lijkt daarom vanzelfsprekend om ons te richten op een systeemverandering in dit verband: beter kijken naar lokale aanbieders, de technische ondersteuning te versterken, en het inkoopproces te verbeteren via een platform. Ik vind het platform dat maatschappelijk onderneming Solvoz daarin aan het ontwikkelen is een sterk voorbeeld.  
 
Het platform is in de afgelopen jaren ontwikkeld door en voor ‘humanitarians’, gezondheidszorg professionals en noodhulpverleners. Solvoz ondersteunt humanitaire organisaties om de juiste nationale of internationale aanbieders te vinden voor (dringend) benodigde materialen en oplossingen, zodat zij de meest competitieve offertes en aanbiedingen krijgen. Een belangrijk kenmerk is, dat het platform helpt om de exacte technische specificaties te definiëren, en traceerbare onderliggende documentatie levert voor betere transparantie. Het biedt een aantal gratis services en een enorme database aan bijeengebrachte kennis over wat nodig en verstandig is te doen in bepaalde situaties. Dit biedt iedere hulpverlener snel de juiste informatie, en hulp bij de planning en in het inkoopproces. Fouten als slangetjes vergeten, onderdelen die ontbreken, training en onderhoud dat niet is meegerekend, behoren daarmee tot het verleden. Het mooie vind ik hierbij dat het niet meegaat in de competitieve sfeer binnen hulpverlenersland, maar met het oog op de nood, juist iedereen zo snel mogelijk de meest voor de hand liggende oplossing biedt tegen de beste prijzen in tenders. Het is niet gebonden aan welke specifieke leverancier dan ook.
Het biedt gebruikers van het platform de mogelijkheid om bestaande (verantwoorde, ook in milieu opzicht) oplossingen te gebruiken, of hun eigen oplossing te bouwen uit componenten, naar gelang de context waarin het gebruikt moet worden met haar specifieke vereisten. Als voorbeeld: een couveuse is op zichzelf nog geen goede oplossing, als die niet gepaard gaat met reserve onderdelen, onderhoud, en training waar nodig. Zelfs moet de gebruiker weten of er electriciteit voor nodig is, en of die voldoende aanwezig is tegen een standaard. Anders kan er nog geen baby gered worden.
 
Zo helpt slimme technolgie levens te redden of omstandigheden snel te verbeteren met een voortdurend oog op de noodsituatie waarin mensen verkeren.

* Newsweek: Where the money is