‘Filantropen opereren – in tegenstelling tot de activiteiten die Dekker in zijn voorstel “Transparantie Maatschappelijke Organisaties” wil bestrijden – steeds vaker in het openbaar. Denk aan Duncan Stutterheim die het voorschoolgeld van Amsterdamse peuters betaalt en Wim Pijbes, die als directeur van Stichting Droom en Daad een deel van het vermogen van de familie Van der Vorm mag uitgeven.’
‘Daar is niets mis mee. Wel is het, met een groeiende rol van filantropen in het publieke domein, van groot belang dat de ruimte waarin de weldoener zich beweegt goed is afgebakend. En, zo stelt ook de WRR, dat er toezicht is op zijn handelen.’
‘Net als bij de superhelden komt weldoen vaak uit een goed hart, maar is de uitkomst niet altijd - en niet voor iedereen - gewenst.’
Grijs gebied
‘Maar je kunt er niet omheen dat geld de superkracht is in onze samenleving. Met het WRR-rapport op zak wordt het tijd dat Dekker écht filantropiebeleid gaat maken. Om schurken tegen te houden, maar ook om het grijze gebied tussen publiek en privaat opnieuw te definiëren. Alleen zo kun je de filantropische superkrachten ten goede blijven inzetten.’Bron: Het Financieele Dagblad
Lees hier het volledige artikel (alleen voor abonnees)