Heropreneurs helpen niet

Hét buzzword op universiteiten en hogescholen is op dit moment 'social entrepreneurship'. Niks een loopbaan met een dikke auto van de zaak en een dertiende maand. Die 'baan voor het leven' is zo ongelooflijk old school en verschaft geen enkele sociale status meer. Iedereen wil een baan van het leven: de wereld redden met een uniek concept en er ook nog geld aan overhouden. Voor dat unieke concept - die echt 'het systeem moet veranderen' - moet nog wel een financier worden gevonden. En daarna moet het worden 'uitgerold'. Wie tijdens zijn studie nog geen social business heeft opgezet is eigenlijk al een loser.
 
Voor wereldreddende systeemveranderaars is een nieuw buzzword in opkomst: heropreneurship[1].
 
Heropreneurs, die heroïsche sociale ondernemers, worden gevoed door een lawine aan cursussen, opleidingen, beurzen, hackathons, competities, prijzen, business-accelerators en de verlokkingen van onsterfelijke beroemdheid en - tja, toch lekker meegenomen - comfortabele rijkdom.
 
Was het leven maar zo simpel. En dat bedoelen we allerminst cynisch.
 
Om 'systeemverandering' te kunnen bewerkstellingen is meer nodig dan alleen goede bedoelingen. Die briljante app voor boeren in Niger? Als je nog nooit op een boerderij bent geweest, laat staan in Afrika, helpt het wel als je op de een of andere manier zelf in aanraking bent geweest met het probleem dat je wilt oplossen. Dat je dat probleem heel goed begrijpt. En als je een complex systeem wilt veranderen, zul je over een aantal eigenschappen en vaardigheden moeten beschikken: een holistische kijk op de wereld, authentiek leiderschap en het vermogen samen te werken. Dat laatste wordt vaak overstemd door de roep om dat ene, unieke concept aan de man te brengen in een sfeer van business competition.
 
Niet iedereen is in de wieg gelegd voor ondernemerschap. Dat is helemaal niet erg. Social change wordt echt niet alleen gecreëerd door social entrepreneurs. Bij overheden en bedrijven zijn ook mensen nodig die vanuit deze gremia bijdragen aan collectieve impact.
Aan iedereen, ook aan de generatie die zijn ideologische veren allang had afgeschud of het maatschappelijk engagement heeft zien verstoffen, geeft de wil om van deze wereld een betere plek te maken hoop en troost. Heropreneurs hebben we daarvoor echter helemaal niet nodig.