In 2017 werkte Health Works samen met andere academici op drie onderzoeksprojecten, die allemaal rondom hetzelfde onderwerp gaan - geestelijke gezondheid. De studies onderzoeken verschillende onderwerpen van de geestelijke gezondheid, maar presenteren alle drie bevindingen die kunnen worden gebruikt om interventies te verbeteren die gericht zijn op de behandeling van geestelijke gezondheid, of in ieder geval de capaciteit verhogen om psychosociale en mentale problemen aan te pakken.
Het eerste[1] onderzoek verkent de relatie tussen de veranderde context waar een individu woont door een overstroming bijvoorbeeld - als voorbeeld van een buurtkenmerk - en de invloed die de veranderde sociale structuren in de buurt heeft op een proces dat de geestelijke gezondheid van het individu definieert. De overtuiging is dat sociaal-ecologische interventies als een specifiek type gemeenschapsinterventie zowel de oorzakelijk verband tussen het individuele proces bepalen die de geestelijke gezondheid van de mens bepaalt en de sociale context waarin men leeft. Er is echter geen empirisch bewijs dat sociale context direct invloed op de geestelijke gezondheid van het individu heeft. Deze onderzoeksresultaten tonen aan dat er verschillen bestaan tussen mannen en vrouwen hoe en welke contextmechanismen verschillende effecten hebben op de individuele processen die invloed hebben op hun geestelijke gezondheid. De bevindingen van deze studie kunnen gebruikt worden om de impact van interventies te optimaliseren en te vergroten om de geestelijke gezondheid en het psycho-sociale welzijn van individuen en hun gemeenschap te verbeteren. Reking houdend met de verschillende effecten van genderongelijkheid op zowel individueel als contextueel niveau.
De tweede[2] studie onderzoekt een van de belangrijkste psychische aandoeningen in Nepal: depressie en alcoholgebruiksverstoring en de belemmeringen voor begin en voortzetting van de geestelijke gezondheidsbehandeling. De meeste mensen die deze gezondheidsproblemen vertonen, hebben geen toegang tot of gebruiken geen geestelijke gezondheidsdiensten. In gevallen waar personen zoeken naar of met een behandeling begonnen zijn, tonen zij een zeer lage inzet om hun behandeling voort te zetten. Uit de enquête blijkt dat er vier belangrijkste gerapporteerde belemmeringen voor de behandeling zijn: (1) het ontbreken van financiële middelen om de zorg te betalen, (2) angst om als zwak te worden beschouwd vanwege geestelijke gezondheidsproblemen, (3) angst om als 'gek' te worden beschouwd en (4) te onwel zijn om hulp te vragen. Barrières om behandeling te ontvangen waren niet beïnvloed door demografische kenmerken zoals leeftijd, geslacht, burgerlijke staat of onderwijs.
Ten slotte onderzoekt de derde[3] studie de onderbenutting van geestelijke gezondheidsdiensten, als een van de belangrijkste belemmeringen voor het verminderen van de ziektebelasting die verband houdt met psychische, neurologische en substantiegebruikelijke aandoeningen. Health Works ontwikkelde eerder een community informant detectie tool om mensen met psychische aandoeningen te detecteren. Deze mensen waren meestal niet geïdentificeerd door de bestaande screening tools op basis van eerstelijnszorg. Met dit innovatieve instrument werden de leden van de community geïdentificeerd en verwezen naar een gezondheidsfaciliteit, terwijl ze normaal gesproken geen gezondheidszorgfaciliteiten bezoeken of toegang hebben tot deze diensten. In deze studie werd gekeken naar het effect van het community tool op het hulpzoekende gedrag van individuen die door dit hulpmiddel zijn geïdentificeerd, en of ze enige behandeling hebben ontvangen. Meer dan 67% van de 509 mensen die via het community tool zijn geïdentificeerd, hebben toegang tot gezondheidsdiensten en 77% van die personen die op zoek zijn naar diensten, zijn begonnen met de geestelijke gezondheidszorg. Uit de bevindingen van deze studie blijkt dat dit innovatieve instrument het gebruik van geestelijke gezondheidsdiensten in een land met laag inkomen en weinig gezondheidsmiddelen heeft verhoogd.
[1] Wind, T.R. and I.H. Komproe (2017). Closing the gap between disaster mental health research and practice: evidence for socio-ecological mental health interventions through multilevel research. Intervention, 15, 3, 1-13. [2] Luitel NP, Jordans MJD, Kohrt BA, Rathod SD, Komproe IH (2017) Treatment gap and barriers for mental health care: A cross-sectional community survey in Nepal. PLoS ONE 12(8): e0183223. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0183223 [3] Jordans, M.J.D., Kohrt, B.A., Luitel, N.P., Lund, C., Komproe, I.H. (2017). Proactive community case-finding to facilitate treatment seeking for mental disorders, Nepal. Bulletin of the World Health Organisation; 95(7):531-536.
nl
