Goede volgorde graag

De kritiek was niet mals afgelopen dinsdag tijdens de rondetafeldiscussie die de vaste Kamercommissie van Financiën had georganiseerd over de nieuwe Geefwet. Diverse prominenten uit onze sector kwamen er hun zegje doen. Zoals te verwachten viel was de kritiek net zo breed en gedifferentieerd als de civil society zelf en kregen de commissieleden een aardig lesje in wat burgers zoal willen en kunnen. Ieder hield een pleidooi voor zijn of haar achterban, maar er was ook een duidelijke rode draad in al die kritiek: de overheid bijt zich vast in fiscale technicaliteiten, maar mist ‘the big picture'. Zij heeft geen idee van de dynamiek van onze civil society, is de vaststelling, die nog het pregnantst werd verwoord door hoogleraar Lucas Meijs: "Er ontbreekt een brede inbedding. De civil society is breder. Het gaat zeker over geven, maar zij bestaat ook uit zelfbeschikking." Die arme overheid. Hebben ze net een filantropieconvenant gesloten en is het nog niet goed. Nee, inderdaad. Als je burgers weer stevig hun eigen broek wilt laten ophouden, begin dan eerst eens te begrijpen wat hen drijft. Ontwikkel daar een goed doordachte visie op - een wenkend perspectief - en kom dan vanuit die visie tot (technische) wetgeving. In die volgorde. In de huidige wijze van beleidsvorming lijkt de overheid op Hansje Brinkers die telkens weer een nieuw gat in de eindeloos lange civildijk moet stoppen en gaan we het voorlopig niet droog houden.