“De grote goede doelen blijken immuun voor de economische crisis”, concludeert de Volkskrant n.a.v. hun jaarlijkse overzicht naar de opbrengst uit eigen fondsenwerving bij de 25 grootste goede doelen. De inkomsten in 2011 zijn gemiddeld gestegen met 4,2 procent t.o.v. het jaar ervoor. Die conclusie is voorbarig en deels ook aantoonbare lariekoek.
Het is waar dat longitudinaal onderzoek van de VU (Geven In Nederland) aangeeft dat de filantropie redelijk conjunctuurongevoelig is. Tot nu toe. De lakmoesproef lijkt daarom meer te gaan over de cijfers van 2012, waarin het effect van de economische double dip of de na de Tweede Wereldoorlog nog niet eerder vertoonde hockeystickgrafiek pas echt goed zichtbaar zal worden. Dan zal bij de gevers het besef zijn ingezonken dat het economisch perspectief voor een langere periode ongewis zal blijven. En dan wordt na 12 september ook duidelijk welke afslag (if at all) ons land politiek neemt: ‘s kijken hoe het dan met die immuniteit gesteld is. Vooral omdat goede doelen niet alleen voor de eigen fondsenwerving afhankelijk zijn voor hun inkomsten: de sponsoring door het bedrijfsleven, in 2009 nog goed voor 36 procent van de totale filantropische inkomsten (1,7 miljard euro) zit al geruime tijd ernstig in het slop. Voeg daarbij de zwaar teruglopende overheidssubsidies die vooral bij de ontwikkelingsclubs hard aankomen. Bij Cordaid vliegen er niet uit luxe binnenkort mensen uit. Ook de derving door koersverlies op bijvoorbeeld nalatenschappen en eigen beleggingen en reserves hakt er stevig in. Zozeer zelfs dat aan de bestedingskant een krimp voorspeld wordt. Branchekoepel VFI kwam enkele weken geleden daarover met een indicatieve trendanalyse.
Conclusie: gevers zijn overwegend solidair en blijven goede doelen vooralsnog steunen. Dat is ronduit goed nieuws. Maar immuun voor de crisis maakt het ‘de’ goede doelen helaas allerminst.
Klik hier voor de video van dit commentaar op het Youtube kanaal van Filanthropium.
nl
