nl
Het Seattle Art Museum heeft eind maart in het kader van haar 75-ste verjaardag 1 miljard dollar aan kunstwerken verkregen. Een gigantische schenking waarbij de directie van het SAM een belangrijke rol heeft gespeeld. Maar minstens zo belangrijk is de rol van het bestuur van het SAM. Dit 60-koppig bestuur betaalt jaarlijks een bedrag van 41.000 dollar om in het bestuur te mogen zitten. Waarom?
Being Board Member
In de VS vechten ze om in het bestuur te mogen zitten van een goede doelen fonds, onderwijs-, gezondheids- of kunstinstelling. Je krijgt prestige in de local community. De waardering als je in een bestuur zit van een charity organisatie is groot. Je netwerk vergroot en voor sommigen is het een stap omhoog op de sociale ladder. Zeker bij kunstinstellingen zie je een old boys and girls (onderschat die niet) netwerk ontstaan waar ook zaken gedaan worden. Handig: social life, business and pleasure worden zo gecombineerd.
Becoming Board Member
Maar being board member heeft een prijs. Je moet eerst natuurlijk in de juiste kringen zitten. Vervolgens mag je een kleine donor actie opzetten. Als je dat met goed gevolg gedaan hebt en je verder met mes en vork kunt eten mag je aanschuiven. De stoel waar je op zit moet je overigens zelf betalen. Soms wordt een eenmalig bedrag gevraagd, maar steeds vaker betaal je jaarlijks een bedrag voor die stoel. Je koopt een plaats in het bestuur, in de VS vaak een Board of Trustees geheten. En als je eenmaal zit wordt je gevraagd je kennis, kunde en contacten aan te boren. Contacten zijn potential donors. En die mag jij vragen over de brug te komen.
Role Money
Bij de selectie van bestuursleden wordt duidelijk gekeken naar iemands achterliggend netwerk. Daar ligt immers de giving future. En die mag het nieuwbakken bestuurslid zelf gaan aanspreken, ondersteund door de professionele infrastructuur van de organisatie. Maar in de VS wil de potential donor ook graag weten wat, behalve tijd en energie, het bestuurslid zelf doneert. En juist dat is een zeer belangrijk onderscheid met wat hier in Nederland gebeurd. Alleen bestuurslid zijn is niet genoeg, je moet ook zelf doneren. Give your money when you ask. Om draagvlak te verkrijgen voor donaties zul je zelf het goede voorbeeld moeten geven.
Nederlandse voorbeelden
In Nederland gebeurt dit nog amper. Bij het Concertgebouw zijn er zogenaamde ‘kringen' waar er betaald wordt om lid te kunnen worden. Bestuursleden van het Concertgebouw zijn zelf ook lid van een van die kringen. Joop van den Ende en zijn vrouw zitten in het bestuur van de Van den Ende Foundation. Zij zijn vaak de hefboom naar weer andere donorgelden voor projecten. Verder komt het mondjesmaat voor of gebeurt het in stilte. Vanuit de huidige governance normen is hier ook niets op tegen zolang de gift en het besturen formeel maar niet vermengd worden.
Bezoldiging door bestuursleden
Dat de Amerikaanse aanpak werkt moge duidelijk zijn. Maar de aanpak hier in Nederland kan ook werken. Volgens de Volkskrant top 200 van meest invloedrijke Nederlanders zie je een doorbreking van het klassieke old boys network. Maar er ontstaat een new boys and girls network in Nederland. Nu met name in de kunst- en cultuurinstellingen en ook steeds meer bij de goede doelen organisaties. Maak er gebruik van en vraag hen te doneren. En voordat anderen om transparantie vragen: Een extra paragraaf in uw jaarverslag met daarbij de bezoldiging door bestuursleden aan uw stichting!
