Geen gunst, maar grondrecht

Niet gehinderd door enige kennis van zaken hebben veel mensen een mening over rijken die een deel van hun vermogen teruggeven aan de samenleving. Mark Zuckerberg is zo'n aansprekend en spraakmakende rijke. Hij zou volgens velen een 'tax dodger' zijn: iemand die onder het mom van filantropie aan belastingontduiking doet. Goed doen op kosten van de belastingbetaler. Hoe stupide die redenering is in het geval van Zuckerberg, moet u zich vooral laten uitleggen door DDB-hoofdredacteur ' Tax & Legal' Ineke Koele in deze editie.
Het grote gevaar om giftenaftrek te zien als een 'gunst' en een 'luxe' doemt niet alleen op bij perifere complotdenkers en reaguurders op het internet. Het is nog niet zo lang geleden dat de Commissie Van Dijkhuizen voorstelde om de giftenaftrek maar af te schaffen: het zou geven aan het goede doel niet bevorderen, het zou alleen de elite bevoordelen en het kost de overheid te veel geld.
Dat laatste klopt sowieso niet, maar belangrijker is dat de technocratische visie op filantropie een schrijnend gebrek aan visie op democratie blootlegt. Terecht wijst Ineke Koele er bij herhaling op dat giftenaftrek helemaal geen 'gunst' is. In het internationale domein van ontwikkelde democratieën worden fiscale faciliteiten voor filantropische instellingen verklaard vanuit een onderliggende reflectie van public policy, die kortweg wordt aangeduid met het beginsel van pluraliteit. Omdat de overheid geen monopolie heeft op algemeen nuttige activiteiten, moet zij zich er juist neutraal tegenover stellen. 'Dat is dé rechtvaardiging van de aparte fiscale positie die filantropische instellingen in de maatschappij hebben!', zegt Koele. En wij zeggen het haar na: handen af van de giftenaftrek. De Van Dijkhuizens zijn altijd onder ons.