Vanaf vandaag gaat brancheorganisatie Instituut Fondsenwerving verder als 'Nederland Filantropieland'. Dat is meer dan een cosmetische operatie: we zijn getuige van een bepaald gedurfd experiment in een sector met vooruitstrevende idealen, maar opvallend conservatieve organisatievormen.
De klassieke brancheorganisatie tiert welig in Het Land van Goed Doen: het zijn gesloten contributiemodellen die primair de belangen (lees: het marktaandeel) van hun achterban behartigen. Dat is mooi voor de achterban, maar deze organisatievorm heeft ook een schaduwzijde: hij bevordert het silodenken. Geen land zo verzuild als Het Land van Goed Doen.
Gedurfd is daarom de wedergeboorte van Instituut Fondsenwerving als een open kennis- en ontmoetingsplatform, gebruikmakend van een moderne website met een forum en een Wikipedia-achtige kennisbase. Het ledenmodel is hierbij niet helemaal losgelaten om binding met en vooral financiering van deze ambities zeker te stellen. Maar met een jaarlijkse contributie van 175 euro zijn bepaald geen onoverkomelijke drempels opgeworpen.
Gedurfd is ook de achterliggende doelstelling: in algemene zin een 'gezond filantropisch klimaat' bevorderen in Nederland. Daarmee lijkt Nederland Filantropieland brutaal het morele leiderschap in 'de sector' te claimen.
Grote ambities geven natuurlijk geen garantie op succes. Wie zo'n grote broek aantrekt, wordt uiteraard ook de maat genomen. Biedt de huidige 'beweging' die NLFL voorstaat voldoende middelpuntvliedende kracht? Is er voldoende binding, betrokkenheid en toegevoegde waarde om het model ook voldoende massa en dus representativiteit en een gezonde exploitatie te geven?
Het is gemakkelijk om NLFL bij voorbaat af te schieten als een naïef hippieproject van geestelijk vader Fons van Rooij, die in zijn volhardende aanpak tegen bestaande bestuurlijke stromen in alle kenmerken van een klassieke disruptor vertoont. En we weten dat het succes van disruptors mede bepaald wordt doordat de bestaande orde hun kracht onderschat.
NLFL verdient als model een kans, omdat het de tijdgeest lijkt aan te voelen: betrokkenheid en inzet van individuen organiseren rond een gezamenlijk ideaal, zoals een goed doel met de inzet van 2.0 technologie.
NLFL verdient ook een kans omdat het keuzepallet voor iedereen werkzaam in de sector nu is verbreed. Je zou principieel kunnen kiezen voor een van beide modellen, maar de drempels bij NLFL zijn zo laag dat er een en-en-propositie is ontstaan. Leden van Goede Doelen Nederland zouden wel gek zijn om niet ook als lid van deze nieuwe 'beweging' in een nieuwe organisatievorm zelf mee te experimenteren.
Concurrentie-retoriek is achterhaald en komt voort uit het genoemde silodenken. Het zou zomaar kunnen zijn dat NLFL de start is van een uiteindelijke versmelting van elkaar aanvullende activiteiten van de huidige twee koepels. Niet alleen voor organisaties, maar ook voor koepels in onze sector geldt: het goede doel heiligt de organisatiemiddelen. Niet omgekeerd.
►Wilt u voortaan elke donderdagochtend het laatste nieuws, opinies en achtergronden over de wereld van doneren & sociaal investeren? Voor een geheel kosteloos abonnement op DDBJournaal: klik hier.
nl
