Europroof?

Goed nieuws deze week voor de vele beneficianten van loterijen in Nederland. Door een arrest van de Hoge Raad worden buitenlandse gokbedrijven geweerd van de Nederlandse kansspelmarkt. De uitspraak werd gedaan in een al tien jaar slepende juridische strijd tussen de Lotto en de Britse gokgigant Ladbrokes. Hierdoor blijft het huidige restrictieve systeem met een beperkt aantal vergunninghouders intact. Althans voorlopig. Dat de Lotto-advocaat victorie kraaide en het Nederlandse beleid “europroof” verklaarde is begrijpelijk, maar ook erg voorbarig. Internationale gokreuzen als Ladbrokes beschikken over veel geld, tijd en advocaten en zullen lucratieve markten als de Nederlandse (een aanzienlijk deel van onze jaarlijkse kansspelomzet van 17 miljard euro wordt al gespendeerd aan internetgokken) via Brussel uiteindelijk openen. Zij beroepen zich hierbij op het Brusselse kroonjuweel van een vrije Europese interne markt, dat zich slecht verdraagt met het huidige nationale restrictieve beleid. Een strategie die destijds door minister Donner is ingezet, mede om de inkomsten voor onze schatkist uit de Staatsloterij veilig te stellen. Restrictie uit oogpunt van antigokverslavingsbeleid vormde tot nu toe een effectief argument. De vraag is dus: hoe lang zal Nederland buitenlandse aanbieders met Europese wetgeving in de hand nog kunnen weren? In ons restrictieve kansspelbeleid vloeien de revenuen terug naar staat en samenleving; in een liberaal model met verhevigde concurrentie is dat allerminst een vanzelfsprekendheid. De verdedigers van het huidige systeem vrezen dat liberalisering van onze gokmarkt uiteindelijk zal leiden tot verschraling van de huidige filantropische geldstroom – op dit moment meer dan een half miljard euro per jaar. Nederland europroof? Ik zou er niet op gokken.