Duivels dilemma

‘Het' convenant tussen filantropie en overheid gaat er dan toch komen. Op 21 juni tekenen Steven van Eijck (voorzitter SBF) en Marc Rutte d.v. een samenwerkingsovereenkomst voor... ja, waarvoor eigenlijk? Daarmee is gelijk de kern van veel kritiek in de sector op het proces samengevat, want het convenant is het product van ultieme stille diplomatie. Of van willekeur en vriendjespolitiek, zoals kwaadwillende tongen beweren. Maar de Samenwerkende Brancheorganisaties Filantropie stonden ook wel voor een duivels dilemma: met een politiek correct inspraakproces zou dat convenant er waarschijnlijk nooit gekomen zijn. De kudde katten die de filantropie is, zou zich zelfs op de grootst denkbare Poolse landdag nooit laten regisseren. Het top-downmodel van bestuurlijk verlicht despotisme leverde de afgelopen maanden in elk geval een hele serie gekneusde ego's en veel argwaan op: waar tekenen ‘we' eigenlijk voor? En wie denkt de SBF wel dat zij is? Of principiëler: een convenant is vooral voor de overheid gemakkelijker, niet voor de sector. Het maatschappelijk middenveld moet in alle vrijheid kunnen opereren juist als ‘tegenmacht' voor de overheid-rupsje-nooitgenoeg. Juist nu door majeure bezuinigingen een claim op de ‘bijpassende burger' wel erg verleidelijk moet zijn voor Rutte c.s. De soep wordt in elk geval 21 juni opgediend. Hoe heet die zal zijn, zullen we u zo snel mogelijk laten weten. Zodra we de tekst van het convenant hebben, publiceren wij die. Dan weet u precies waarvoor u getekend hebt.


P.S.: Deze week vertrokken twee belangrijke consultants bij hun bedrijf om nieuwe dingen te gaan doen. Fons van Rooij (WWAV) en Edwin Schalk (Blackbaud). Twee onafhankelijke geesten. En allebei columnist van FM...