Doel boven intermediair

Met de verse cijfers van Geven In Nederland is het nu duidelijk geworden: de filantropische omzet stabiliseert. Is dat opmerkelijk? Ja, want na jaren van sterke groei vlakt de onstuitbaar stijgende curve nu af. Dat is niet een gevolg van de huidige recessie, want de GIN-cijfers gaan over 2007. Bovendien moet de economisch-conjuncturele invloed op geefgedrag niet overschat worden, zo betoogt socioloog-onderzoeker René Bekkers: "Geven blijft een basisgoed van Nederlanders." En zo blijft het filantropische glas wat mij betreft half vol. Maar stabilisatie dwingt ook tot strategische herbezinning voor alle spelers op de filantropische markt, die steeds voller wordt, met name door de influx van kleine, lokale doelen. Wordt het daardoor een verdringingsmarkt? Ik weet zeker van niet: er is nog veel filantropisch potentieel onbenut en er zijn nog veel netwerken onbegraasd. En hier geldt de regel: ieder goed doel krijgt het maatschappelijk draagvlak dat het verdient. Het is echter wel belangrijk te voorkomen dat de filantropische marktplaats op korte termijn een echte vechtmarkt wordt. Dat is in alle opzichten een schadelijke ontwikkeling. In de eerste plaats voor de maatschappelijke doelen zelf. En daar is het uiteindelijk allemaal om te doen. Niet om de intermediairs.