Dikke Blauwe Maandag

Het was natuurlijk een goede grap van die Britse psycholoog, Cliff Arnall, destijds werkzaam aan de universiteit van Cardiff (wie wil er niet studeren?) om een heuse wiskundige formule te bedenken op ‘blauwe maandag,’ de maandag van de voorlaatste volle week in januari. In de noemer komen variabelen voor als de W voor weer, de D voor schulden, een kleine d voor het maandelijks salaris (die mag je van je schulden aftrekken), T tot de macht Q, wat zoveel beduidt als de hoeveelheid gesneuvelde goede voornemens sinds Kerst, en het hele zaakje mag je delen door je motivatieniveau vermenigvuldigd met het gevoel om actie te ondernemen. Per saldo voel je je belabberd, heb je geen idee hoe het nieuwe jaar aan te vatten en lijkt de winter op een natte krant vol inktvlekken. Als Arnall de formule niet in 2005 had bedacht, maar in 2022 zou hij ongetwijfeld nog een besmettingsquote in de mix hebben gegooid, al dan niet onder aftrek van het aantal prikken dat je in de afgelopen 12 maanden in je arm hebt laten zetten. Kortom, we snakken naar het voorjaar, naar geschater in theaters, naar een wave in het stadion, een kleffe knuffel en, ja, een andere premier, maar die gaat nooit meer weg.

Toch is de blauwe maandag al een stuk ouder. Reeds in de Middeleeuwen genoten op de maandag na Driekoningen alle gilden vrijaf en werden de altaren in de kerk voor de gelegenheid bedekt met blauwe doeken. Sommigen beweren dat de uitdrukking ook iets van doen heeft met het wol-verfproces in vroeger tijden. De wol aan de waslijnen kleurde vooral op maandagen blauw door het contact met de zuurstofrijke lucht, nadat de strengen een weekend hadden liggen weken in menselijke urine. Je zou er acuut een blauw mond- en neusmasker van opzetten.

Gelukkig gaat het allemaal weer over en komen in de loop van de week ook de andere kleuren van de regenboog weer langzaam binnen het spectrum. We kunnen weer sporten, mogen een beetje voorzichtig naar de winkel en als het meezit kunnen we over een tijdje zelfs naar een museum of de bioscoop met een hapje of een drankje nadien. Het heeft er zelfs alle schijn van, dat er een aantal competente ministers is aangetreden in het nieuwe kabinet, sommige van hen kersvers partijlid. Ik weet niet waarom ik het meeste vertrouwen heb in politici die er nog het minst op lijken, mensen die gewoon in de maatschappij allerlei functies hebben vervuld in plaats van direct uit de collegebanken als woordvoerder en fractie-assistent te zijn opgeklommen tot het glibberige ambt. Het zal wel aan mij liggen, maar volgens mij is politicus geen beroep. Je kunt de publieke zaak een tijdje dienen, maar dan moet je het publiek bij voorkeur wel langs andere weg hebben leren kennen dan die van potentiële kiezer.

Voor het civiele landschap van goede doelen worden het spannende tijden. Je zou vermoeden dat dit kabinet snel doorheeft dat de polsstok van de overheid helemaal niet zo lang is als men gewoonlijk denkt. Welke zogenaamde ‘transitie’ je ook aanraakt – zorg, landbouw, natuur, energie, klimaat – je zult op een of andere manier goedwillende krachten in de samenleving moeten aanboren, anders kom je nergens. Gelukkig zijn Nederlanders massaal lid, donateur of vrijwilliger van een maatschappelijke organisatie. Ik hoop dat kabinet en maatschappelijk middenveld elkaar de komende jaren veelvuldig zullen vinden.
*********************************************************************

Filosoof, bestuurder, toezichthouder en auteur Johan van de Gronden is sinds kort  toegetreden tot het corps columnisten en experts van De Dikke Blauwe, het onafhankelijke platform voor nieuws en opinie over filantropie. Van de Gronden is in de sector bekend als bestuurlijke zwaargewicht, onder andere als voormalig directeur van WNF en tegenwoordig als directievoorzitter van KWF Kankerbestrijding. Hij zal op persoonlijke titel regelmatig bespiegelingen leveren met een brede maatschappelijke insteek, zoals over de fysieke Leefomgeving, natuur, gezondheid, civil society, burgerparticipatie en Filosofie & Samenleving. Meer info: klik hier.

►Ga naar Johans eigen pagina op deze website, waarop zijn columns en berichten over hem zelf staan verzameld: klik hier.