Decolonizing philanthropy. Wat betekent het?

Ik zag het voorbij komen in mijn inbox: ‘Author calls for donors to “decolonize” their wealth’. Voor mij interessant hoe dekolonisatie en filantropie zich nu precies tot elkaar verhouden, en ik denk voor iedereen die zich bezighoudt met discussies die nu in onze samenleving spelen. De author waarnaar wordt verwezen in het linkje is Arthur Villanueva. In 2018 publiceerde hij Decolonizing Wealth: Indigenous Wisdom to Heal Divides and Restore Balance. Daarvan is vorige maand een tweede editie verschenen.

Villanueva, volgens het stuk al jarenlang werkzaam in de filantropiewereld, richtte zich eerst vooral op diversiteit en inclusie – waarvan ik het verschil wel eens als volgt heb horen uitleggen: ‘Diversity is being invited to the party, inclusion is being asked to dance’. Maar op een gegeven moment besefte Villanueva dat geïnstitutionaliseerde filantropie juist bijdraagt aan het in standhouden van ongelijkheid. Die term dekolonisatie gebruikt hij niet alleen vanwege de manier waarop sommige vermogensfondsen hun vermogen ooit hebben opgebouwd zodat ze nu traditioneel liefdadig kunnen zijn, maar ook omdat er tot nu toe weinig veranderd is als het gaat om wie beslist waar het geld naar toe gaat, en wie er uiteindelijk beter wordt van dat geven. Het is nog altijd ons-kent-ons. Ook is hij kritisch op hoe vermogensfondsen hun geld beleggen – niet altijd in lijn met hun doelstellingen. Ook dit ziet hij als koloniaal, want in de traditie van het uitbuiten van mensen en middelen. Villanueva richtte in 2018 het Decolonizing Wealth Project op, waar onder meer MacKenzie Scott aan geeft.

Is het zo’n grote sprong van de VS naar ons eigen landje? Villanueva geeft ons wel stof tot nadenken. Feesten we wel genoeg met elkaar? Dansen we wel genoeg met elkaar?, om weer aan te haken bij de voorgaande beeldspraak. Ik denk dat we het antwoord wel weten. Gelukkig hebben we als filantropiesector ook de sleutel tot de oplossing in handen: kapitaal om veranderingen te bewerkstelligen en de mindset om goed te doen. Met meer diverse donors kunnen we ons mooie vakgebied alleen maar meer uitbreiden, alleen maar meer goed doen. Als we kijken naar het rapport van de Lilly Family School of Philanthropy, zien we dat diverse donors in 2020 juist de motor waren achter het bereiken van meer impact voor verandering en gelijkheid in de samenleving. Een win-win situatie, lijkt me.