Voorrangsplekken voor vrouwen. Het wordt, vermoed ik zo maar, de volgende zwarte Piet-discussie. Een maatschappelijk pijnpunt waar al vele jaren vooral vruchteloos over wordt gedebatteerd, maar dat binnenkort vlamvat. Omdat het inmiddels uit allerlei onderzoek overtuigend duidelijk is dat diversiteit voor betere besluiten zorgt en voor meer maatschappelijke winst. En dat blijkt net zo goed uit mijn eigen praktijk - ik ben behalve een vrouw ook een anarchist, die de dag nadat het jaarplan is vastgesteld het allerliefst aan iets totaal tegengestelds begint. Mijn dierbare mededirecteur is een man die bij voorkeur rechtlijniger denkt dan een spreadsheet. Juist door de wrijving tussen onze altijd botsende voorkeuren ontstaat nu al zeven jaar uiterst vruchtbare groei. En dat is lang niet bij alle goede doelen het geval.
Helaas is het glashelder dat het veranderen van zittende macht domweg veel en veel te langzaam gaat, wanneer dat alleen op vrijwillige basis gebeurt. Kijk vooral eens om u heen op de volgende bestuurdersborrel. Dikke kans dat u over de meeste andere gasten denkt dat al die grijze heren wel erg veel op elkaar lijken. En ook wel wat al te lang op hun plek zitten. En dat denken zij op hun beurt misschien ook wel over u…
U weet natuurlijk al lang dat na 100 jaar kiesrecht nog steeds maar 60 van de 150 zetels in onze Tweede Kamer door vrouwen wordt bezet. En dat dat met de komende verkiezingen nauwelijks verandert. We doen het stukken slechter dan Cuba, de Seychellen, Senegal, Ecuador, Zuid-Afrika en Namibië. Om er maar een paar te noemen. Rwanda staat fier bovenaan, met op 64% van de parlementaire zetels vrouwen. En bijna alle koplopers in gelijke vertegenwoordiging hebben dat dus te danken aan een quotum.
In ons werk in India hebben we inmiddels ruim 150.000 vrouwen uit gemeenteraden getraind. Op een totaal van 1,3 miljoen gekozen vrouwen misschien een druppel, maar dan wel een behoorlijk dikke. Want even voor uw gevoel van schaal: Nederland heeft 2.456 vrouwen in gemeenteraden - dat is 28%. India heeft dan ook wel net ietsje meer inwoners dan wij. Maar ook een quotum van 50%. Totdat dat bij ons ook zo ver is, lijkt het mij in elk geval verstandig om bij de komende verkiezingen op een vrouw te stemmen.
En daarnaast de hand in eigen boezem. Want internationaal doen wij het dan wel bovengemiddeld goed, met onze vrouwelijke CEO en CFO en vrouwelijke directeuren in zestien van onze eenentwintig landenkantoren. Maar in onze Nederlandse Raad van Toezicht zit op dit moment één vrouw op zes leden. En twee op de zeven in onze Raad van Advies. Alle volgende bestuurlijke vacatures zijn dus wat mij betreft voor vrouwen. Benieuwd of me dat gaat lukken… Hoe zit dat bij u? En wat gaat u er zelf aan doen? Of wacht u liever tot er een ferm besluit komt uit de veertiende Normstellingscommissie?
nl
